บทที่ 21

1230 คำ

"ฮ้าา สดชื่นจัง ได้นอนบนที่เตียงนุ่มๆ มันดีอย่างนี้นี่เอง" "อยากนอนต่อมั้ยล่ะ" "ได้เหรอคะ" เพียงฝันตอบโดยที่ยังไม่ทันตื่นเต็มตาจึงยังไม่เห็นว่าคนที่เธอคุยเจื้อยแจ้วด้วยอยู่นั้นเป็นใคร "ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ แต่ต้องหลังจากที่เธอโดนฉันเอาแล้วสองน้ำ" "คุณราม! เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ" "สามชั่วโมงที่แล้ว" "สามชั่วโมง?! ไม่ใช่แค่ห้านาทีเหรอคะ" "ห้านาทีบ้านป้าเธอสิ รู้มั้ยว่าวันนี้เธอทำให้ฉันขายหน้าต่อหน้ามิสเตอร์ลีขนาดไหน" "ขอโทษค่ะ แล้วทำไมคุณรามไม่ปลุกฝันล่ะคะ" "ไม่รู้" "ไม่รู้อะไรคะ" "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงห้ามไม่ให้คนปลุกเธอ" "อ้าว อะไรของคุณเนี่ย" "ไม่ต้องมาสงสัยมาก ตอบฉันมาก่อนว่ากลับมาทำงานที่นี่ทำไม ฉันไปอนุญาตตอนไหน" "แต่คุณรามก็ไม่ได้ห้ามนี่คะ" "งั้นฉันจะห้ามตั้งแต่วินาทีเป็นต้นไปก็แล้วกัน" "อย่าห้ามเลยนะคะ ฝันอยากทำงานที่นี่" "ทำไม หรือทุกวันน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม