อย่าหยุดนะ

1031 คำ

“นี่พ่อไม่เหนื่อยบ้างรึไงเนี่ย…ขนาดดนัยไม่ถึงสองนาทีก็หมดแรงละ” “ก็แฟนลูกมันไก่อ่อน สู้พ่อไม่ได้หรอกจ๊ะ” “หืม…ไหนลองโชว์ให้ดูอีกทีสิ…ว่าพ่อจะแน่ขนาดไหน...อู้วส์” ทรงเผ่าละเลงเลียร่องหวานเสร็จ เขาก็ลุกขึ้นนั่งคร่อมเธอแล้วจับกระบอกข้าวหลามขนาดล้นมือของตัวเอง ยัดใส่รูสวาทของเธออีก “อ๊า...” เธอครางกระเส่า “เอาขารัดเอวพ่อไว้แน่น ๆ นะ” เด็กสาวทำตามที่เขาบอกทันที พ่อเลี้ยงกล้ามใหญ่ยืนขึ้นแล้วใช้สองมือประคองร่างเล็กเอาไว้เหมือนท่าลิงกำลังอุ้มแตง จากนั้นก็ขย่มตัวสอดเสยฝักมะระดุ้นใหญ่ระรัวร่องสาวเธอถี่ยิบ ร่างเล็กใช้สองมือประสานกันไว้หลังต้นคอของเขา เธอเหมือนเด็กน้อยที่ถูกโอบอุ้มเอาไว้อย่างเอาใจใส่โดยพ่อเลี้ยงผู้แสนดียังไงยังงั้น ทรงเผ่าอุ้มเธอเดินไปรอบห้อง พร้อมกับขยับเอวระรัวความหรรษาให้กับเธอไม่หยุด ทั้งหน้าประตู บนโต๊ะเครื่องแป้ง หรือแม้แต่ริมหน้าต่าง เสมือนว่ากำลังอุ้มลูกสาวเดินสำรวจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม