ตามเจอจนได้

1308 คำ
______2อาทิตย์ต่อมา_______ หลังจากที่ให้คนไปตามสืบเรื่องของพวกที่มาทำร้ายลูกชาย พ่อของอากิระก็สืบจนรู้ว่าเป็นใคร เขาจึงสั่งลูกน้องให้ไปลากตัวพวกนั้นมาที่โกดังร้างนอกเมือง " เอริโกะ คุณไปตามอากิระมาหาผมทีสิ" " ได้ค่ะรอสักครู่นะคะ" เอริโกะออกไปตามลูกชายที่อยู่บนห้องแต่ก็ไม่เจอพอถามคนในบ้านก็รู้ว่าอากิระออกไปมหาลัยแต่เช้า เธอจึงโทรตามให้ลูกชายรีบกลับมาที่บ้าน _____มหาลัย_____ " คุณป้าโทรมาทำไมวะ??" " คุณพ่อเรียกให้กลับน่าจะมีเรื่องอะไรเพราะปกติไม่เคยโทรตาม" " งั้นพวกกูไปด้วยเผื่อมีอะไรจะได้ช่วยกันได้" " อืม " แล้วทั้ง4คนก็ขับรถอกไปจากมหาลัยมุ่งตรงกลับไปที่บ้านไม่นานทั้งหมดก็มาถึงบ้าน อากิระเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเรียบเฉยแต่ในแววตาก็มีความคิดไปหลายอย่าง " คุณพ่อเรียกผมกลับมีเรื่องอะไรหรือป่าวครับ??" " มากันแล้วรึ มากันพร้อมเลยดีจะได้ไม่ต้องตามกันอีก" " ครับ" " งั้นเราไปกันได้ล่ะ " " เราจะไปไหนกันครับคุณลุง??" " เดี๋ยวไปถึงก็รู้เอง" แล้วทั้งหมดก็เดินทางไปที่โกดังร้างนอกเมืองที่จับพวกที่มาทำร้ายอากิระกับเพื่อนไว้ ขับรถมา1ชั่วโมงก็มาถึงโกดังร้าง " เรามาทำอะไรที่นี่ครับ" " เข้าไปข้างในเดี๋ยวก็รู้ ไปกันเถอะ" พอเข้ามาด้านในก็เห็นคนมากมายใส่สูทสีดำยืนกัรเต็มพร้อมกับคนอีก4-5คนที่โดนมัดมือมัดเท้าไว้ที่เก้าอี้ " นี่!นี่!มันไอ้พวกที่ไล่ยิงเราเมื่อตอนนั้นนี้ครับ" " ใช่!! พวกเราตามหาพวกมันไปทั่วแต่ก็หาไม่เจอ" " แล้วนี่คุณลุงให้ลูกน้องไปตามหามาเหรอครับ" " ใช่ ไอ้พวกนี้มันจากที่นู้นก็เลยตามหาได้ไม่ยากเพราะให้คนตามหาตั้งแต่ที่นู้นแล้วพอรู้ว่าแกโดนตามล่าก็รู้ทันทีว่าเป็นพวกมัน" " แล้วคุณลุงจะทำยังไงกับพวกมันครับ" " ไอ้พวกนี้มันก็แค่ลูกน้องที่นายมันส่งมาจากญี่ปุ่น ถ้าเราจะสืบให้ถึงต้นตอเราต้องวางแผ่นให้ดีๆ" " งั้นเราก็จัดการพวกมันแล้วส่งพวกมันกับไปหาหัวหน้าของพวกมัน กันเลยไหมครับคุณลุง" ทุกคนหันไปมองกลุ่มคนที่ถูกจับมัดไว้ที่อยู่ตรงหน้า " พวกแกเอามันมา!" " ครับ! " พอลูกน้องเอาหนึ่งในพวกมันมาก็ซ้อมจนคนนั้นสะบักสะบอมแต่มันก็ไม่ยอมเปิดปากพูดอะไรออกมาพ่อของอากิระที่ยืนมองอยู่ก็อารมณ์เสียคว้าปืนที่อยู่ที่เอวลูกน้องออกมาแล้วยิงคนนั้นทิ้งทันที ปัง!ปัง!ปัง! เสียงปืนดังสนั่นลั่นทั่วโกดัง ดิวกับฟิวที่ยืนมองอยู่ก็ตกใจกับสิ่งที่คุณท่านทำแต่ก็ยังไม่เท่าไอ้พวกที่เหลือที่มองเห็นเพื่อนของตัวเองโดนเก็บไปต่อหน้าต่อตา ทุกคนเหงื่อไหลออกมาจนตัวเปียกสายตาที่มองไปยังศพของพวกเดียวกันก็เกิดความหวาดกลัวขึ้นมาทันที พ่อของอากิระเดินไปนั่งที่โต๊ะแล้วพยักหน้าให้ลูกน้องจัดการ ลูกน้องที่เห็นนายสั่งก็จัดการกระทืบพวกที่เหลือทันที " ถ้าพวกมันไม่ยอมพูดก็จัดการซะ" "ครับ!" ลูกน้องกระทืบไปได้สักพักก็มีคนที่ยอมพูดแต่สภาพก็ดูเกือบไม่ได้แล้ว อากิระเดินไปที่คนนั้นแล้วกระชากหัวให้มันเงยหน้าขึ้น " พูดมา ใครส่งพวกแกมา" " โค..ฮา..รุ โคฮารุ ส่งมาให้จัดการกับลูกชายหัวหน้า โคฮารุจะจับตัวนายน้อยเป็นตัวประกันให้หัวหน้าลงจากตำแหน่ง พวกเรารู้มาแค่นี้อย่างอื่นไม่รู้อะไรแล้ว " อากิระหันไปมองหน้าพ่อก่อนที่จะหันมาถามต่อแต่ไอ้คนนั้นก็สลบไปแล้ว " มันสลบไปแล้วครับนาย" "ไอ้พวกที่เหลือ พวกมึงจะยอมพูดหรือจะเป็นศพแบบไอ้นั่น" เอาเดินมาอยู่ข้างอากิระแล้วพูดขึ้นพร้อมกับชี้ให้พวกที่ยังอยู่มองไปที่คนแรกที่โดนยิงไป พวกมันมองหน้ากันด้วยความหวาดกลัว " ยังไงจะพูดดีๆหรือว่าเป็นแบบนั้น" พวกมันเงียบไม่ยอมพูดอะไรพ่อของอากิระเลยพยักหน้าให้ลูกน้องจัดการ " ดะ !เดี๋ยว เดี๋ยว พะ !พูด พูด แล้ว" พวกมันยอมเปิดปากพูดทุกอย่างที่พวกมันรู้ให้พ่อของอากิระฟังแต่พวกมันก็แค่ลูกน้องที่โดนส่งมาจากญี่ปุ่น โคฮารุก็แค่ตัวแปลอีกคนที่อยู่ญี่ปุ่นหัวหน้าใหญ่ของพวกมันต้องเป็นคนในแก๊งที่ต้องการล้มพ่อของอากิระแน่ๆ ผลประโยนช์ที่จะได้รับหลังจากที่ขึ้นเป็นหัวหน้ามันมากมายทุกคนถึงจ้องที่อยากจะขึ้นเป็นหัวหน้า พ่อของอากิระเดิมทีก็ไม่ได้อยากจะขึ้นมาเป็นหัวหน้าแต่ด้วยที่ว่ารุ่นคุณปู่ของอากิระท่านส่งต่อมาให้ท่านก็เลยต้องรับมาแล้วดูแลให้ดี พวกกิจการด้านมืดท่านตัดออกทำให้คนในแก๊งค์บางคนที่มีกิจการพวกนี้อยู่เลยไม่พอใจจึงคิดที่จะกำจัดอากิระกับพ่อให้พ้นทาง เพราะผลประโยชน์มันมากมายมหาศาล " เอาพวกมันไปทิ้งในถิ่นของพวกมัน ให้มันรู้ว่าถ้ามายุ่งกับลูกกูพวกมันจะเป็นมากกว่านี้" อากิระกับเพื่อนมองหน้าพ่อของตัวเองที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นด้านนี้ของท่านปกติท่านเป็นคนใจดีกับครอบครัวมาก วันนี้เลยทำให้อากิระได้รู้ว่าพ่อของตัวเองก็มีด้านมืดเหมือนกัน " ต่อไปก็ระวังตัวกันให้ดีเพราะพวกมันจะมากันหนักขึ้นกว่านี้แน่" " ครับ!" ทั้ง4คนรับคำอย่างหนักแน่นก่อนที่จะพากันกลับบ้าน พอมาถึงบ้านแม่ที่รออยู่พอเห็นรถมาจอดก็รีบออกมารับทันที " เป็นยังไงบ้างค่ะคุณ??" "จัดการเรียบร้อยแล้ว มันคงจะเงียบไปสักพักแหละ แต่ก็ต้องระวังตัวไว้อย่าประมาท" " ได้ยินไหมลูก ทุกคนเลยต่อไปนี้ก็ต้องระวังตัวกันให้ดีๆ ดิวกับฟิวเดี๋ยวย้ายมาอยู่ที่บ้านนี้ทั้งคู่เลย แล้วเอสจะเอายังไงลูกจะมาอยู่ที่นี้หรือว่าจะอยู่คอนโดเหมือนเดิมลูก" " ไม่เป็นไรครับผมอยู่ที่คอนโดจะสะดวกกว่าที่นั่นปลอดภัยดีครับมีระบบรักษาความปลอดภัยอันดับต้นของประเทศอยู่แล้วครับ" " อย่างนั้นก็ได้ลูกแต่ถ้ามีอะไรรีบโทรมาเลยนะ แม่เป็นห่วง" " ครับ งั้นวันนี้ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ" " ได้ๆขับรถกลับดีๆล่ะ" " ผม2คนก็ของตัวกลับก่อนนะครับ เรื่องที่จะให้ผม2คนย้ายมาอยู่คุณท่านจะให้มาวันไหนครับ ผมจะได้เก็บของมากันเลย" " อีก2-3วันนะเดี๋ยวให้เขาเตรียมห้องให้ก่อน" " ได้ครับ งั้นพวกผมขอตัวกลับกันก่อนนะครับ" " จ๊ะๆ ขับรถกลับดีๆล่ะ " พอ3คนนั้นกลับไปอากระก็ขอตัวกลับขึ้นห้องไป ระหว่างที่เดินขึ้นห้องไปก็คิดถึงเหตุการณ์วันนี้ไปด้วย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม