นายเย็นชากับยัยวิศวะตัวป่วน

รับน้องเป็นเหตุ(สังเกตุได้)

อากิระเดินมาที่มีนาแล้วจับแขนของเธอให้เดินตามเขาไปโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวเะอสะดุดขาตัวเองแล้วล้มไปใส่อากิระทำให้เขาที่ไม่ทันระวังก็ล้มลงโดยมีเธออยู่ที่ด้านบนตัวของเขา ทุกคนที่เห็นต่างพากันตกใจที่เห็นภาพแบบนั้น บางคนหยิบโทรศัพท์มากดถ่ายรูปไว้ บางคนก็ถ่ายวิดีโอกัน

" จะทับอีกนานไหม??"

" เออ ขอโทษๆ"

มีนารีบลุกออกจากตัวของเขาอย่างเร็วด้วยความเขินพอทั้งคู่ลุกขึ้นมาได้ เอสก็รีบเข้ามาดุอากิระทันที

"เป็นอะไรไหม?อากิระ"

" ไม่เป็นไร "

" ไปนั่งที่โต๊ะกันเราเตรียมอาหารไว้ให้แล้ว"

"อืม" มีนารีบเดินไปหาวินนี่ที่โต๊ะอย่างไว

" ไงมึง วันแรกก็เล่นตัวท๊อปเลยนะมึง"

" ตัวท๊อปห่าอะไรกูสะดุดขาตัวเองม่ะ ยังเจ็บอยู่เลย"

" อ้าว เหรอกูก็นึกว่ามึงจะเล่นของนอกตัวท๊อปซะแล้ว"

" เล่นก็บ้าล่ะ หน้ากลัวขนาดนั้น"

" หน้ากลัวตรงไหนย่ะ ออกจะหล่อ"

มีนากับเพื่อนกินข้าวกันไปคุยเล่นกันไปจนเวลาผ่านไปพวกเธอที่กินข้าวกันเสร็จก็พากันไปรวมตัวกันที่ห้องของพายุ แก๊งค์ขึ้นชื่อว่ารวมตัวกันทีไรบรรลัยเกิดทุกทีก็ว่าได้ แล้วไม่รู้ว่ารอบนี่พายุจะคิดอะไรพิเรนอีกหรือป่าว

ไม่ต้องคิดเลยว่าทำไมรุ่นพี่จ้องจะเล่นพายุก็เพราะมันชอบแกล้งอะไรพิเรนๆตลอด

" วันนี้มึงเตรียมอะไรมาด้วยวะ ไอ้พายุ"

" ไม่ได้เอาอะไรมาเลย กูลืมหยิบมาด้วยสิอุตสาเตรียมไว้แล้วด้วย"

" งั้นวันนี้จะทำอะไรกันดีวะ"

" แต่กูมีอันนี้มาด้วย" วินนี่หยิบของออกมาจากกระเป๋าไม่ใช่อะไรมันคือเหล้า วินนี่ติดตัวมาด้วย

" มึงงงง เดี๋ยวรุ่นพี่มาเห็นก็งานเข้าหรอก เอาไปเก็บก่อนเลยพรุ่งนี้ยังมีกิจกรรมอีกนะ"

" เออวะ ลืมไปเลยนึกว่ามาเที่ยว"

" งั้นวันนี้เราแยกกันไปพักก่อนดีกว่า"

" ก็ดี นั่งรถมาทั้งวันโคตรเหนื่อยเลย ง่วงชิป...เลย"

แล้วทุกคนแยกย้ายกันไปนอนตามห้องของตัวเอง

_______เช้าวันต่อมา_______

" ปีหนึ่งมารวมตัวกันที่ชายหาด"

" ให้ไวไวหน่อย เดี๋ยวแดดจะร้อน"

" แดดดีซะด้วยนะวันนี้"

"แกทาครีมกันแดดกันก่อนเดี๋ยวผิวเสียหมด"

วินนี่ดึงมีนามาทาครีมก่อนจะออกจากห้องเพื่อไปรับน้องด้านนอก

" รุ่นพี่น้ำค่ะ " ลิลลี่เดินเอาน้ำมาให้อากิระที่นั่งมองพวกเพื่อนรับน้องพร้อมกับเด็กปีสอง

" ไม่หิว เอาไปให้คนอื่นเถอะ" เขาปฏิเสธทันทีที่เธอยื่นน้ำมาให้

ในขณะที่ทุกคนกำลังรับน้องกันอยู่มีนากับเพื่อนก็เดินออกมานั่งพักที่โต๊ะ

" รุ่นพี่ให้พวกน้องพักกันก่อนไหมอากาศมันร้อนเดี๋ยวน้องๆเป็นลมกัน"

" เอาน้องๆมาพักกันก่อนกินน้ำเสร็จแล้วไปพักกันได้กิจกรรมวันนี้ทำเสร็จกันแล้ว เดี๋ยวเจอกันอีกทีคืนนี้"

พอรุ่นพี่ปีสามปล่อยให้น้องปีหนึ่งไปพักพวกปีสองก็แยกย้ายกันไปห้องใครห้องมัน

ส่วนมีนากับเพื่อนก็พากันออกไปซื้อของฝากให้คนที่บ้านพร้อมกับไปหาอะไรกินด้วย

ด้านอากิระกับเอสทั้งสองคนก็ออกไปพักที่โรงแรมใกล้ๆ เพื่อรอเวลากิจกรรมตอนกลางคืน

ในขณะเดียวกันทางญี่ปุ่นได้มีการเคลื่อนไหว พ่อของอากิระเก็บกวาดพวกที่ไม่เชื่อฟังได้ไปส่วนใหญ่

แต่ก็ยังมีบางส่วนที่ไม่เชื่อฟังยังคงหลบซ่อนเพื่อที่จะกับมาแก้แค้นพ่อของอากิระกับแก็งค์มาเฟียของเขา

แต่ก็มีคนที่รู้ว่าหัวหน้าแก็งค์ส่งลูกชายกลับมาเมืองไทย จึงคิดส่งลูกน้องมาจัดการกับอากิระเพื่อที่จะได้เอาไปต่อลองกับหัวหน้าแก็งค์

และเมื่อไม่นานมานี้พวกที่ส่งมาจากญี่ปุ่นก็ตามตัวอากิระเจอจนได้ แล้วพวกนั้นก็ตามมาที่ทะเลในวันนี้ด้วย

"เอาไงดีลูกพี่จะลงมือเลยไหม"

" ยังก่อน ดูมันไปก่อน"

"ได้ครับ"

ช่วงกิจกรรมตอนกลางคืน ทุกคนมารวมตัวที่ชายหาดเพื่อทำการมอบสัญญาลักษณ์ประจำคณะวิศวะ

นั้นก็คือ เกียร์ ที่รุ่นพี่ทุกคนจะมอบให้กับรุ่นน้อง พร้อมกับพิธีผูกแขนรับน้องในค่ำคืนนี้ด้วย

เมื่อทุกคนมาพร้อมกันพิธีผูกข้อมือน้องก็เริ่มขึ้นโดยที่น้องๆจะนั่งหันหน้าเข้าหารุ่นพี่แล้วให้รุ่นพี่ผูกข้อมือให้แล้วทุกคนก็วนกันจนครบ พอเสร็จพิธีผูกข้อมือก็มาถึงการมอบเกียร์ให้กับรุ่นน้องปีหนึ่ง

มีนากับเพื่อนที่นั่งเรียงกันอยู่ก็มีรุ่นน้องสายรหัสเดินเข้ามาหาเพื่อรับเกียร์จากเธอและเพื่อนๆ

แต่วันนี้จะมีรอบพิเศษเกิดขึ้น

" เอ้า ทุกคนมารวมตัวกันตรงนี้หน่อยพวกพี่มีเรื่องจะบอก"

เสียงรุ่นพี่ปีสามเรียกทุกคนให้รวมตัวกันอีกรอบทำให้ทุกคนต่างก็สงสัยแต่ก็ไม่มีใครถามอะไรก็พากันเดินมาตรงชายหาดอีกครั้ง

" อะไรวะมึงพวกรุ่นพี่จะทำอะไรอีกวะ"

"เออ เดินไปรวมกับพวกน้องๆเหอะ"

พายุถามเพื่อนๆขึ้นก่อนที่จะเดินไปตรงชายหาดพร้อมกับเพื่อนๆ

ตอนนี้พี่ปีสามยืนเรียงหน้ากระดานอยู่ด้านหน้าของเด็กปีหนึ่ง โดยที่มีพวกปีสองยืนอยู่ด้านข้าง

"ที่พวกพี่เรียกพวกคุณมาอีกครั้งในคืนนี้ พวกผมมีเรื่องที่จะแจ้งให้พวกคุณทราบพร้อมกัน ปีสองน่าจะรู้กันดีอยู่แล้ว ตอนนี้ที่คณะเราได้มีนักศึกษาแรกเปลี่ยนมาถึงสองคน บางคนอาจจะคิดว่าเขาทั้งสองมาเรียนที่นี้เป็นเด็กปีหนึ่ง วันนี้ผมจึงจะแจ้งให้ทราบกันเขาทั้งสองคนนั้นเป็นนักศึกษาแรกเปลี่ยนที่มาเป็นรุ่นพี่ของพวกคุณเช่นกัน"

อากิระกับเอสเดินออกมาด้านหน้าเพื่อให้เด็กปีหนึ่งได้เห็น

" แล้ววันนี้ทั้งสองคนรับสายรหัสเป็นกรณีพิเศษด้วย"

" ปีสองเดินมาที่ละคนแล้วหยิบกระดาษในกล่องคนละใบแล้วกับไปเข้าที่"

ปีสองเดินเข้ามาจับสลากในกล่องกันจนครบทุกคนพอเปิดออกก็ไม่เห็นมีอะไรในกระดาษ

" รุ่นพี่ให้พวกผมจับอะไร ในนี้ไม่เห็นมีอะไรเขียนไว้เลย"

" ถ้ากระดาษของใครว่างป่าว แสดงว่าไม่ใช่สายรหัสของเขาทั้งสองคน แต่ถ้าของใครที่มีเขียนตัวเลขไว้คนนั้น

ก็คือคนที่โดนเลือก เอาดูกันได้แล้ว"

ทุกคนเปิดดูกระดาษที่จับกันมาได้ มีนาค่อยๆเปิดกระดาษในใจก็คิดว่าอย่าให้เป้นตัวเองเลยแต่ถ้าใช่ก็ของให้เป็นอีกคนที่ไม่ใช่อากิระ

" ไงแก มีป่ะ???"

" ของฉันไม่มีวะ แล้วแกล่ะยัยมีนา"

"จะมีได้ไง ฉันคงไม่ซวยขนาดนั้นหรอกมั่ง"

"มันก็ไม่แน่นะแก"

พายุกับวินนี่ค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปดูกระดาษของมีนา แต่.....