" ปากหนัก "
1251 คำ
@1 สัปดาห์ต่อมา
"ณดา......
"สวัสดีค่ะพี่คีย์ ... ซื้ออะไรมาเยอะแยะคะเนี้ย
ณดากล่าวต้อนรับคีย์ ก่อนจะเปิดประตูบ้านหลังเล็กให้คีย์เข้ามา ตั้งแต่ณดาย้ายออกมาคีย์ก็มาเยี่ยมณดาทุกเดือน แต่ช่วงหลังๆจะมาบ่อย มาแทบทุกอาทิตย์เลยก็ว่าได้ การมาแต่ละครั้งทำเอาณดาลำบากใจไม่น้อย เพราะคีย์มักจะซื้ออาหารเสริมบำรุงร่างกาย และยาบำรุงหัวใจมาให้เสมอ มีแต่ของดีดีแพงๆทั้งนั้น เธอเกรงใจเขามาก..บอกไปหลายครั้งว่าไม่ต้องซื้ออะไรมา แต่เขายังคงหอบของเหล่านี้มาให้เธอตลอด เธอจึงรับมันไว้ด้วยความเกรงใจ
"ของบำรุงร่างกายและยาบำรุงหัวใจครับ มีโสมด้วยนะณดา สั่งตรงมาจากเมืองจีนเลยนะ
"พี่คีย์ณดาบอกแล้วไงคะ ว่าไม่ต้องซื้ออะไรมา มีแต่ของแพงๆ ณดาเกรงใจ เงินเดือนพี่คีย์เหลือบ้างไหมเนี้ย ดูท่าจะแพงเอามากๆ คราวหลังไม่ต้องแล้วนะคะ แค่พี่คีย์มาเยี่ยมณดาก็ดีใจมากแล้ว
"ไม่ต้องห่วงพี่หรอก พี่สบายมาก
"ว่าแต่มาเยี่ยมณดาบ่อยขนาดนี้ เจ้านายพี่ไม่สงสัยเหรอคะ
"ไม่หรอก คุณเพลิงไม่ค่อยสนใจอะไรพี่ ช่วงนี้งานนายยุ่งๆนะ
"ค่ะ...ณดากลัวว่าจะทำให้พี่ลำบาก ถ้าเขารู้คงไม่พอใจเอามากๆ
"ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะ
"ก็มันจริงนิคะ..เขารังเกียจณดาจะตายไป
"หึ...5555 คงจะจริง
คีย์ยิ้มหัวเราะก่อนจะรีบเก็บอาหารเสริมราคาแพงริบริ่วเข้าตู้ เงินเดือนหลักหมื่นอย่างเขาจะเอาเงินที่ไหนมาซื้อ ลำพังเงินเดือนรวมกันทั้งปียังไม่พอเลย ที่หิ้วมานั้นก็มาจากเจ้านายปากหนักจอมบงการทั้งนั้น
@ 2 ชั่วโมงที่แล้ว
"ไอ้คีย์มึงรีบเช็ค..อย่าให้ขาดแม้แต่อย่างเดียว
"ครับนาย..
"ผมว่าอาหารเสริมตัวนี้ณดาดูเหมือนจะชอบกินนะครับ ไปครั้งที่แล้ว ตัวนี้หมดก่อนเพื่อนเลย
"ไหน..ตัวนี้เหรอ...สั่งมาอีก มีเท่าไหร่เอามาให้หมด
"แต่มันแพงมากนะนาย กระปุกละ 50,000 เลยนะ
"เงินกู...กูจะสั่งมาเท่าไหร่ก็ได้ มึงไม่ได้จ่ายสักหน่อย รีบไปจัดการ
"ครับ..เอาหมดเลยใช่ไหม
"เออ.. เร็วๆ..ให้เวลา 30 นาที
"ครับ..
@สินค้ามาส่งแล้วจ้า 🚚
"ได้มาเท่าไหร่ ?
"ได้มา 10 กระปุกครับ
"อืม..มึงรีบเอาไปให้เธอได้แล้ว
"ครับ..แต่ก่อนไปขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ
"อะไร ?
"ทำไมนายไม่เอาไปให้เอง..ซื้อแต่ของดีดีแพงๆ นายเป็นห่วงณดาขนาดนั้น ทำไมถึงไม่บอกเธอล่ะครับ
"ไม่ได้ห่วง..กูแค่เวทนา ยังไงเธอก็เคยเป็นผู้หญิงของกู
"อ่ออออออออออ....เหรอครับ..
คีย์รู้สึกเหมือนหัวจะปวดกับการกระทำของเจ้านาย ไม่รู้จะวางมาดวางทรงอีโก้สูงไปถึงไหน ด้วยความที่อยู่กับเขามานาน มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าเจ้านายของเขาตกหลุมรักณดาเข้าแล้ว แต่ไม่ยอมรับหัวใจตัวเอง ปากบอกเวทนา แต่บังคับขู่เข็ญให้เขาเอาของพวกนี้ไปให้เธอทุกอาทิตย์ สั่งตรงมาจากต่างประเทศ คัดแล้วคัดอีก อันไหนที่ว่าดี เจ้านายเขายอมทุ่มเหมามาจนหมด ยิ่งตัวที่ณดาชอบและกินบ่อย เขายิ่งสั่งซื้อมาตุนไว้จนแทบจะเป็นตัวแทนจำหน่ายได้อยู่แล้ว เป็นเอาหนักขนาดนี้ แต่ดันปฏิเสธความรู้สึกของตัวเอง
@ตัดภาพมาที่ปัจจุบัน
"แล้วหนูดีเป็นไงบ้าง.. ดีขึ้นไหม
"ตั้งแต่ผ่าตัดอาการก็ดีขึ้นนะคะ สงสัยอยากไปเที่ยวทะเล
"ก็ดี อย่างน้อยณดาก็จะได้มีกำลังใจในการหาเงินมากขึ้น
"ณดาต้องขอบคุณอีกครั้งนะคะ สำหรับค่าผ่าตัดที่พี่คีย์ให้ณดายืม ณดาจะรีบหามาคืนให้เร็วที่สุดนะคะ
"ไม่เป็นไรพี่ไม่ได้เดือดร้อนอะไร (เงินของเจ้านายทั้งนั้น)
"ค่ะ.....งั้นเพื่อเป็นการตอบแทน นี่ค่ะขนมคุกกี้สูตรใหม่ ณดาคิดค้นสูตรเองเลยนะคะ ให้พี่คีย์ชิมเป็นคนแรกเลย
ณดาหยิบขวดโหลที่บรรจุคุกกี้นับสิบชิ้น ให้คีย์ก่อนจะยิ้มหวานให้เขาเพื่อเป็นการขอบคุณ
"ขอบคุณครับ
"งั้นพี่ขอตัวกลับก่อนนะ เดี๋ยวนายจะรอ..
"อะไรนะคะ..เมื่อกี้ณดาไม่ได้ยิน
"อ่อ..เออ..พี่บอกว่าขอตัวกลับก่อน เดี๋ยวนายจะสงสัยนะครับ
"อ่อค่ะ...ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยมณดาตลอดเลย
"ครับ..ไว้เจอกันใหม่
คีย์ขับรถกลับมายังบริษัทนำเข้ารถยนต์หรูขนาดใหญ่ที่มีเจ้านายของเขาเป็นผู้บริหาร ก่อนจะขึ้นลิฟต์ตรงไปที่ชั้นบนสุด เดินตรงไปยังห้องประธานบริหาร
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก !
"เข้ามา
"เรื่องที่นายให้ไปจัดการเรียบร้อยแล้วครับ..
"อืม.... แล้วเธอสงสัยอะไรไหม
"ไม่ครับ...นี่ครับนาย
คีย์ยื่นถุงกระดาษที่ข้างในมีขวดโหลบรรจุคุกกี้อยู่ให้กับเพลิง เขารับมาก่อนจะเปิดออกดู
"คุกกี้ ?
"ครับ..
"กูไม่กินขนมหวาน มึงก็รู้ จะเอาไปไหนก็ไป
เพลิงยื่นถุงขนมกลับคืนให้คีย์ก่อนจะเปิดแฟ้มเอกสารดูผลกำไรของไตรมาสนี้
"งั้นผมขอนะครับ....
"อืม...
"คุกกี้สูตรใหม่ของณดา...ยังไม่เคยมีใครได้ชิม...ลองชิมดูหน่อยดีกว่า" คีย์ตั้งใจพูดเสียงดัง ก่อนจะหยิบขวดโหลออกมาจากถุงกระดาษ
"ไอ้คีย์ ! เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะ
"อ่อ..คุกกี้ไงครับ ณดาทำเองกับมือ เธอให้มาเป็นการตอบแทน บอกว่าเป็นสูตรที่คิดขึ้นมายังไม่เคยมีใครได้ชิมมาก่อน
"เอาคืนมา !
"อ้าว..ไหนนายบอกไม่กินคุกกี้ไงครับ
"กูไม่ได้อยากกิน...แค่รับไว้ตามมารยาท
"อ่ออออออออออ....ครับ
"อ่ออะไร..ออกไปได้แล้ว กูจะทำงาน
"ครับๆ ทานให้อร่อยนะครับนาย
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้อยากกิน..กวนตีนนะมึง ออกไป..
"ครับ..จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ ...
หลังคีย์เดินออกจากห้อง แล้วปิดประตูลง เพลิงรีบหยิบคุกกี้ขึ้นมาดู ก่อนจะยกยิ้มออกมา แล้วเปิดฝาหยิบมันออกมาชิม
"ก็ไม่เลวนะ...ฝีมือดีใช้ได้เลยนิ
"แค่ชิม..เป็นการรักษาน้ำใจหรอก ไม่ได้อยากกินสักหน่อย
เขาพูดกับตัวเอง ก่อนจะกินไปยิ้มไป เขาเป็นคนไม่ชอบกินขนม เรียกว่าไม่กินเลยก็ได้ ยังจำได้ว่าขนมหวานชิ้นแรกที่เข้าปากเขา คือขนมที่ณดาฝึกทำ แล้วมาให้เขาชิม เขาลองชิมก่อนจะบอกกับเธอว่ามันไม่อร่อยทั้งที่จริงมันอร่อยมาก แต่เขากลับโกหกเธอออกไป จนพักหลังณดาก็ไม่ทำมันอีกเลย มาวันนี้ที่เขาได้ชิมขนมฝีมือเธออีกครั้ง เขารู้สึกว่าไม่มีขนมอะไรที่จะอร่อยเท่าขนมที่อยู่ในมืออีกแล้ว กินไปบ่นไปเผลอแป๊บเดียว ขนมในขวดโหลก็หายวับไปกับตา
"ไม่ได้อยากกินหรอกนะ แค่เสียดายของ...
- ผู้เขียน
