ทิวาค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา มองเห็นแผงอกกำยำของคนที่สวมกอดตัวเธอไว้แน่น ฝ่ามือเล็กลูบไล้รอยช้ำบนตัวของชายหนุ่มแผ่วเบา เธอตื่นแล้วจะให้ฝืนหลับต่อคงทำไม่ได้
“ตื่นขึ้นมาก็ลวนลามเฮียเลยเหรอ”
เสียงเย้าแหย่ดังขึ้น พร้อมลำแขนกำยำที่เกี่ยวกอดคนตัวเล็กแนบแน่นเพื่อกลั่นแกล้งเมียตัวน้อยอย่างนึกมันเขี้ยวจนได้ยินเสียงครางแผ่วเบาออกมาเมื่อเริ่มหายใจไม่ออก เห็นเธอยกมือทำท่าจะตีแต่ก็ไม่กล้า ล้วนเรียกรอยยิ้มจากพันแสงได้ไม่ใช่น้อย
“จะกอดรัดให้ทิวาตายคาอกเฮียเลยเหรอคะ”
“มันเขี้ยว”
“เฮียคะ ทิวาอยากไปหาเพื่อน”
ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลก็ไม่ได้เจอหน้าเพื่อนสนิท รับรู้ชีวิตความเป็นอยู่ผ่านเครื่องมือสื่อสารที่โทรหากันทุกวัน ชบาอยู่ในความดูแลของ คุณเอดีส วันที่เกิดเรื่องในสนามแข่งหญิงสาวปลอดภัยเพราะพวกมันไม่ได้เล็งเป้าหมายไว้ตั้งแต่แรก
เป้าหมายแท้จริงคือเธอต่างหาก!
“ไม่ต้องห่วงไอ้เอดีสมันดูแลอยู่”
“แค่อยากเห็น
