ความทรงจำที่หายไป

517 คำ

หลายวันผ่านไปภีมวัจน์ยังคงไม่ได้สติ ความหวังที่ชายหนุ่มจะกลับมาเหมือนเดิมเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ เพียงธารพยายามทำตัวให้เข้มแข็ง เพราะเธอยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่อยู่ในครรภ์ที่เธอต้องดูแล เธอเฝ้ารอชายหนุ่มอยู่ที่หน้าห้องไอซียูตลอดหลายวันที่ผ่านมา เพื่อรอฟังข่าวของชายหนุ่ม แต่จนแล้วจนรอดชายหนุ่มก็ไม่ฟื้นขึ้นมา จนกระทั่งเวลาผ่านไปกว่าสองสัปดาห์ ร่างไร้สติของชายหนุ่มจึงถูกเคลื่อนย้ายออกมาพักฟื้นที่ห้องพักผู้ป่วย ซึ่งเพียงธารก็ยังคงดูแลชายหนุ่มไม่ห่าง สภาพจิตใจของเธอตอนนี้ย่ำแย่เหลือเกิน แต่หญิงสาวก็ยังมีความหวังว่าวันหนึ่งชายหนุ่มจะตื่นขึ้นมาอยู่เคียงข้างเธอและลูกอีกครั้ง “คุณภีมคะ ตื่นขึ้นมาเถอะนะคะ รู้มั้ยว่าเรากำลังจะมีลูกด้วยกัน” เพียงธารกุมมือชายหนุ่มไว้แน่น น้ำตาของเธอไหลอาบสองแก้ม ความท้อแท้กำลังเข้าครอบงำจิตใจหญิงสาว เธอเหมือนเรือที่ลอยเคว้งอยู่กลางทะเล มองไปเท่าใดก็ไม่เห็นฝั่ง คนที่เป็นเพีย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม