เมื่อทั้งคู่จัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มจึงพาหญิงสาวไปร้านขายยาที่ใกล้ที่สุด เขาต้องการให้หญิงสาวรับประทานยาคุมกำเนิดฉุกเฉิน เพราะตอนนี้เมียเด็กของเขายังเรียนไม่จบ ถ้าเกิดเธอท้องขึ้นมา อนาคตที่กำลังสดใสมันจะพังลงเสียเปล่า ดังนั้นทางที่ดีเขาควรจะป้องกันไว้ดีกว่าแก้
แต่เมียเด็กกลับไม่คิดเช่นนั้น เธอคิดว่าชายหนุ่มไม่ต้องการให้เธอผูกมัดเขา แต่หญิงสาวก็ยอมทำตามที่ชายหนุ่มต้องการ แม้จะรู้สึกน้อยใจเขาเพียงใดก็ตาม เธอก็พยายามปกปิดความรู้สึกน้อยใจ เพราะเขากำลังจะหมั้นกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว เธอเป็นคนยั่วยวนเขาเอง เธอก็ต้องป็นคนยอมรับผลการกระทำที่เกิดขึ้นทั้งหมด ดังนั้นการรับประทานยาคุมกำเนิดฉุกเฉินคงเป็นทางเลือกที่ดีกับทั้งคู่
“แวะกินข้าวก่อนมั้ย เธอไม่ได้ทานอะไรมาตั้งแต่เช้าแล้วนะ” ภีมวัจน์เอ่ยด้วยความเป็นห่วง หลังจากที่เมียเด็กของเขาดูซึมลงไป แต่เขาคิดว่าเธอคงเหนื่อยจากกิจกรรมเมื่อคืน เขาไม่ได้คิดว่าเธอจะผูกโยงเรื่องต่างๆ จนเกิดความน้อยใจเช่นนี้
“ไม่เป็นไรค่ะ ธารไม่หิว” เพียงธารเอ่ยออกมาเสียงเบา
“ไม่หิวก็ต้องกิน การเป็นเมียที่ดีควรอยู่ในโอวาทผัวเข้าใจมั้ย” ภีมวัจน์กล่าวพร้อมกับเลี้ยวรถเข้าจอดยังฟู้ดคอร์ทที่อยู่ใกล้ที่สุด
“เลิกเรียกธารว่าเมียเด็กเสียทีเถอะค่ะ เดี๋ยวคนอื่นได้ยินเข้าคุณจะเสียหาย” เพียงธารเอ่ยเพราะห่วงภาพลักษณ์ของเขา แต่เธอไม่ได้สนใจห่วงตนเองแม้แต่น้อย
“ก็ช่างปะไร เดี๋ยวเธอเรียนจบเราก็ไม่ต้องปิดบังเรื่องนี้แล้ว” ภีมวัจน์เอ่ยอย่างเอาแต่ใจ
“ไม่ได้หรอกคุณยังมีพันธะกับคุณเฌอแตมอยู่ เพราะฉะนั้นกรุณาสำรวมกริยาด้วยค่ะ”
เพียงธารกล่าวเหน็บชายหนุ่มก่อนที่เธอจะเปิดประตูรถเดินลงไปที่ฟู๊ดคอร์ท ซึ่งชายหนุ่มได้แต่มองตามด้วยความไม่เข้าใจ แต่ยังไงเขาก็ต้องรีบจัดการเรื่องเฌอแตมให้เร็วที่สุด เพื่อไม่ให้เมียเด็กของเขารู้สึกไม่ดีกับเรื่องที่เกิดขึ้น ชายหนุ่มได้แต่โคลงศีรษะไปมาแล้วยิ้มออกมาด้วยความสุขใจ เพราะในที่สุดเขาก็ไม่สามารถหนีพ้นหัวใจตนเอง ไม่ว่าจะพยายามหนีเท่าไหร่ เขาก็ไม่เคยหนีพ้นเลยสักครั้ง
และเมื่อเรื่องราวมันเลยเถิดมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาก็ต้องปล่อยให้หัวใจกำหนดทุกอย่างแล้ว แค่คิดชายหนุ่มก็ได้แต่ขำ ที่สุดท้ายแล้ว แม่เด็กแก่แดดที่เขาต้องรับอุปการะเมื่อสี่ปีก่อน คือคนที่อยู่ในใจของเขามาตลอด จนทำให้เขาไม่สามารถเปิดหัวใจให้ใครได้เลยสักครั้ง เมื่อหลุดจากภวังค์ของตนเองได้ ชายหนุ่มจึงเดินตามเมียเด็กไปที่ฟู๊ดคอร์ท