เพียงธารได้แต่แอบมอง เธอไม่รู้ว่าเขาจะออกไปไหน แต่เธอก็ไม่กล้าก้าวก่ายชีวิตของชายหนุ่ม เธอได้แต่กังวลกับความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ เธอทำใจไว้แล้วว่าเขาคงต้องเลือกเฌอแตมอย่างแน่นอน
ภีมวัจน์คงไม่เสียงกับชื่อเสียงของตนเองเพื่อคนอย่างเธออย่างแน่นอน ว่าแล้วน้ำตาหญิงสาวก็พาลไหลออกมาอย่างที่เธอไม่สามารถควบคุมได้เรื่องอื่นหญิงสาวเข้มแข็งมากมายเพียงใด แต่กับเรื่องหัวใจทำไมเธอถึงอ่อนไหวง่ายถึงเพียงนี้ ด้วยความเหนื่อยล้าทำให้หญิงสาวหลับไปด้วยน้ำตาแห่งความทุกข์ใจ
โรงแรมมิราเดส แกรนด์ โฮเทล
ภีมวัจน์เดินเข้ามาที่ห้องอาหารของโรงแรมด้วยความลำบากใจ เขารู้สึกสงสารเฌอแตม ผู้หญิงที่เขาพยายามดึงเข้ามาแทนที่เพียงธาร แต่วันนี้ชายหนุ่มต้องจบความสัมพันธ์ทั้งหมดเพียงเพราะเขาต้องการทำตามเสียงหัวใจของเขา
และเมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาถึงด้านใน เขาจึงตรงดิ่งไปยังที่นัดหมายระหว่างเขาและเฌอแตม ก่อนจะพบว่าเธอนั่งรอเขาอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งเดินเข้าไปใกล้เธอเท่าไหร่ชายหนุ่มยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นเท่านั้น แต่จะให้ทำอย่างไร ในเมื่อตอนนี้ในใจของเขามีเพียงเพียงธารเท่านั้น
“อ้าว..มาแล้วเหรอคะภีม สั่งอะไรก่อนมั้ย” เฌอแตมยิ้มหวานให้กับภีมวัจน์ โดยไม่ได้ระแวงเลยว่าวันนี้เธอกำลังจะถูกบอกเลิก
“ไม่เป็นไรหรอกแตม เราเข้าเรื่องของเราเลยก็ได้” ภีมวัจน์เอ่ยออกมาเสียงอ่อน ตอนนี้ความรู้สึกผิดมันพุ่งเข้ามาอัดแน่นอยู่ในใจเขา
“มีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมภีมหน้าเครียดจัง”
“แตม...ผมขอโทษ” ภีมวัจน์หน้าเศร้าลงทันทีเมื่อต้องเอ่ยเรื่องที่เขาต้องพูดกับเธอ
“มีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมอยู่ๆ คุณก็มาขอโทษแตมแบบนี้” เฌอแตมเริ่มกังวลในสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังจะพูด
“ผมคงหมั้นกับคุณไม่ได้แล้วนะแตม ผมขอโทษจริงๆ” ภีมวัจน์ตัดสินใจเอ่ยมันออกมาในที่สุด
“ทำไมล่ะคะ แตมผิดอะไร” เฌอแตมเอ่ยถามออกมาหลังจากที่เธอตั้งสติได้
“คุณไม่ผิดหรอกแตม ผมมันเลวเอง”
“คุณทำไมไม่บอกเหตุผลที่แท้จริงมาคะ แตมรับได้ค่ะ เพราะที่ผ่านมาแตมก็มองออกว่าคุณไม่ได้รักแตม แต่เพราะเราสองคนเหมาะสมกันแตมถึงยอมหมั้นกับคุณ เพราะฉะนั้นไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะคะ” เฌอแตมเอ่ยในสิ่งที่ทำให้ภีมวัจน์เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เขาไม่คิดเลยว่าเฌอแตมจะรู้สึกเช่นนี้
“ขอบคุณมากนะแตม เอาไว้วันหนึ่งผมจะบอกเหตุผลที่แท้จริงกับคุณนะ” ภีมวัจน์กล่าวก่อนที่จะกุมมือของเฌอแตม เพื่อส่งผ่านความรู้สึกขอบคุณจากใจของเขา
ตอนนี้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เหลือเพียงมิตรภาพที่ดีเท่านั้น ภีมวัจน์โชคดีเหลือเกินที่ไม่ได้ทำร้ายใครให้เจ็บไปมากกว่านี้ จากนี้ไปเขาจะเป็นอิสระแล้ว เขาจะรักเพียงธารได้อย่างที่ใจเขาต้องการ ช่างเป็นความรู้สึกที่มีความสุขอย่างที่ชายหนุ่มไม่สามารถอธิบายมันออกมาได้ ตอนนี้เขาเฝ้ารอวันที่คนตัวเล็กเรียนจบ แล้วเขาจะจัดการทุกอย่างให้ถูกต้อง เธอกับเขาจะได้อยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผยเสียที