ผ่านไปสักพัก
"ไว้แวะมาทานข้าวด้วยกันอีกนะคะ^^" เสียงหวานของซัมมายด์ยิ้มบอกสายน้ำผึ้งอย่างสดใส ทำเอาหญิงวัยกลางคนที่ได้ยินยกยิ้มตอบกลับ
"ได้เลยจ้ะ ไว้เจอกันนะ" สายน้ำผึ้งตอบกลับ ก่อนจะเดินขึ้นรถแท็กซี่ออกไป โดยมีสายตาของอภิชาติที่มองตามไปแววตามีความสุข ร่างบางที่ลอบมองท่าทีของคนเป็นพ่อจึงยกยิ้มออกมานัยน์ตามีความสุขไม่ต่าง ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเดินกลับเข้าไปภายในบ้านที่มีร่างสูงกำลังเดินเก็บจานบนโต๊ะ
"หมอ ไม่ต้องทำหรอก เดี๋ยวอา..." อภิชาติรีบเข้าไปเอ่ยบอก ทว่านักศึกษาแพทย์หนุ่มตอบกลับ
"ไม่เป็นไรครับ ให้ผมช่วยดีกว่า" เสียงทุ้มเอ่ยพลางยังคงเดินเก็บถ้วยจานอยู่อย่างนั้น ซัมมายด์ที่เห็นจึงหันไปมองหน้าคนเป็นพ่อเชิงปล่อยให้อีกคนทำไป พร้อมกับร่างเล็กที่เดินเข้าไปช่วย
"เดี๋ยวเราล้างเอง"
"เธอล้างน้ำยา ส่วนฉันล้างน้ำเปล่า"
"อื้ม แบบนั้นก็ได้" เจ้าของใบหน้าใสพยักหน้าตอบกลับเสียงหวาน ก่อนที่สองคนจ
