บำเรอรักบ่วงหัวใจ

มุ่งมั่น...2

บนเครื่องบินที่กำลังทะยานสู่ฟ้า แทนคุณเอนศีรษะพิงเบาะ หลับตาลงเพื่อซ่อนความกังวลในใจ ทว่าเบื้องลึกแล้ว มีเพียงภาพรอยยิ้มหวานของเพียงดาวที่วนเวียนไม่หาย และคำถามเดียวที่รอการไขความจริง ทำไมเธอถึงต้องหนีเขาไป?

ตลอดหลายวันที่ผ่านมา แทนคุณพยายามเคลียร์เอกสารและนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานแทบจะตลอดเวลา เขาหวังเพียงว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย เพราะเขาไม่รู้เลยว่าการเดินทางครั้งนี้ของเขามันจะกินเวลานานแค่ไหน เพราะฉะนั้นก่อนที่เขาจะเดินทางไปต่างประเทศเขาต้องมั่นใจว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย

ส่วนงานทุกอย่างระหว่างที่เขาไม่อยู่คงต้องเป็นหน้าที่ของรองประธานซึ่งก็คือเพื่อนสนิทของเขาที่เขาไว้ใจได้

เลขาของเขาเตรียมเอกสารมากมายมาให้เขาเซ็น แทนคุณก้มลงจัดการเซ็นเอกสารทีละแผ่นด้วยความรวดเร็ว แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยภาพของหญิงสาวคนหนึ่ง เพียงดาวคู่หมั้นที่เขารอคอยมาตลอดชีวิต และเลือกจะหนีเขาไปโดยไม่เอ่ยแม้คำลา ยิ่งเธอหนีเขาก็ยิ่งต้องตาม เพราะเขารู้ดีว่าความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ มันเป็นเช่นไร เขารอมานานเกินไปแล้ว และเขาจะไม่มีทางให้การรอคอยของเขามันสูญเปล่าแต่อย่างใด เมื่อทุกอย่างถูกสะสางเสร็จสิ้น เขาลุกขึ้นหยิบเสื้อสูทพาดบ่า ก้าวออกจากห้องทำงานด้วยก้าวที่หนักแน่นกว่าทุกครั้ง

ภาพความทรงจำเกี่ยวกับหญิงสาวผุดขึ้นมาในสมองของเขาเยอะแยะไปหมด เขาหลับตาก่อนที่จะเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า จนมารู้ตัวอีกครั้ง ตอนนี้เครื่องบินก็ลงจอดที่ สนามบินฮีทโธรว์ที่ประเทศอังกฤษเรียบร้อยแล้ว

“เอื้อย รอพี่ก่อนนะไม่ว่าที่อังกฤษจะกว้างใหญ่แค่ไหน พี่ก็จะหาจนกว่าจะเจอ” ลมหนาวของกรุงลอนดอนพัดกระทบใบหน้าแทนคุณทันทีที่เขาก้าวออกจากสนามบินฮีทโธรว์ กลิ่นอายของเมืองใหญ่ที่แตกต่างจากบ้านเกิดชัดเจน ทำให้เขารู้สึกแปลกแยก แต่ทว่าในใจกลับไม่หวั่นไหวเลยแม้แต่น้อย

ร่างสูงใหญ่ในเสื้อโค้ทสีเข้มยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนพลุกพล่าน มือหนาล้วงหยิบจดหมายสั้นๆ ที่เพียงดาวทิ้งไว้ เขาอ่านมันอีกครั้ง ทั้งที่จำทุกตัวอักษรได้ขึ้นใจแล้ว

ริมฝีปากหยักเม้มแน่น สายตาคมกวาดมองไปรอบๆ เมืองที่ไม่คุ้นตา เขาไม่รู้แน่ชัดว่าเธออยู่ที่ไหน แต่เขาเชื่อว่าเธอไม่ได้ตั้งใจจะหายไปจากโลกนี้ เพียงแต่ต้องการซ่อนตัวจากเขาเท่านั้น