บำเรอรักบ่วงหัวใจ

ต่อให้ต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม...2

“นี่คือเบาะแสแรกครับ” เขากล่าว พลางเปิดแฟ้มแสดงภาพถ่ายนักเศึกษาและเอกสารการสมัครเรียนต่อของนักศึกษาต่างชาติ แทนคุณก้มลงมอง ใจเต้นแรงเมื่อเห็นชื่อเพียงดาว ปรากฏอยู่บนเอกสารฉบับหนึ่ง

“นี่… เอื้อย” เสียงทุ้มพร่าลงเล็กน้อย ภาพที่เห็นตรงหน้า ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองดังชัด

"ใช่ครับคุณแทนผมตรวจสอบแล้วเธอสมัครเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในลอนดอน และเพิ่งลงทะเบียนเรียนในสาขาที่เธอสนใจเมื่อสองสัปดาห์ก่อน" เอดิสันพยักหน้า พร้อมกับอธิบายรายละเอียดให้แทนคุณเข้าใจ ส่วนคนที่ได้ข่าวคราวของคู่หมั้นเขาดีใจเป็นอย่างมาก ความหวังที่มันริบหรี่ตอนนี้ มันได้พุ่งขึ้นสูงอีกครั้งเพียงเพราะข้อมูลที่เอดิสันเอาให้เขาดู

"ดีครับอย่างน้อยก็มีเบาะแสแล้ว ผมอยากให้คุณหาข้อมูลเพิ่มว่าเธอพักอยู่ที่ไหน หรือมีใครที่เธอสนิทด้วยบ้างมั้ย" แทนคุณลุกขึ้นยืน ดวงตาแฝงความมุ่งมั่น อีกไม่นานเขาจะต้องรู้ข้อมูลของเธอ เรียกได้ว่าเขาคิดถูกที่ใช้เอดิสันให้ทำงานนี้ เขาทำงานได้อย่างรวดเร็ว ทำให้เขาสามารถรู้ได้ว่าเธอพักอยู่ที่ใด

"ผมจะเริ่มตรวจสอบหอพักของนักศึกษาไทย ผมมั่นใจว่าในไม่ช้าเราจะได้ที่อยู่ของเธอครับ" นักสืบพยักหน้า พร้อมจดบันทึก

"เอื้อย รับรองว่าพี่ไม่ปล่อยเธอไปไหนแน่ๆ" แทนคุณนั่งลงอีกครั้ง มือหนาเกาะแฟ้มเอกสารแน่น สายตายังคงจดจ้องภาพถ่ายของเพียงดาว

แล้วก็เป็นดังคาดเพียงไม่กี่วันเอดิสันก็ติดต่อมาหาแทนคุณ ข้อมูลที่อยู่ของเพียงดาวที่แทนคุณต้องการ ตอนนี้อยู่ในมือของเขาเรียบร้อยแล้ว วันนี้เอดิสันตัดสินใจมาหาแทนคุณที่โรงแรมที่เขาพักอยู่ เพื่อตอบแทนสำหรับทิปเล็กๆ น้อยๆ ที่แทนคุณเพิ่งโอนให้เขา

“คุณแทนครับ ผมได้ที่อยู่ของคุณเพียงดาวแล้ว” แทนคุณนั่งอยู่ในโรงแรมหรู ดวงตาคมกวาดไปยังเอกสารในมือ ซึ่งได้รับมาจากเอดิสัน หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นมาทันที เมื่อนักสืบบอกว่าได้ที่อยู่ของเพียงดาวแล้ว

“เธอพักอยู่ที่นี่ใช่มั้ยครับ” แทนคุณเอ่ยถามเพื่อความมั่นใจ

“ผมตรวจสอบชัดเจนแล้วว่า คุณเพียงดาวเธอพักอยู่ที่หอพักใกล้กับมหาวิทยาลัยที่เธอเรียนอยู่ ผมมีชื่อหอพักและหมายเลขห้องด้วยนะครับ" เอดิสันตอบออกมาช้าๆ

"ข้อมูลทั้งหมดคือที่อยู่ในมือผมใช่มั้ยครับ" แทนคุณกำมือแน่น สีหน้าเคร่งขรึม แต่แววตาเต็มไปด้วยประกายไฟของความหวัง

“ใช่ครับ ผมยังได้ตรวจสอบกิจวัตรประจำวันที่เธอทำเป็นประจำด้วยครับ คาดว่าเราสามารถเข้าใกล้เธอได้ไม่ยาก แต่ต้องดำเนินการอย่างระมัดระวัง เพราะที่นี่กฎหมายค่อนข้างแรงเพราะฉะนั้นคุณจะทำอะไรก็ขอให้ระวังตัวด้วยนะครับ” เอดิสันเตือนด้วยความหวังดี

"ถ้าอย่างนั้นค่าจ้างที่เหลือทั้งหมด เดี๋ยวผมโอนให้คุณตอนนี้เลยนะครับ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง" แทนคุณจัดการโอนเงินให้เอดิสันในส่วนที่เหลือ

"ขอบคุณครับยินดีที่ได้รับใช้" เอดิสันกล่าวจบก็เดินจากไป แทยคุณไม่ได้สนใจเอดิสันอีกแล้ว เขาก้มลงมองเอกสารแต่ละแผ่น จดจำเส้นทางไปยังหอพักและมหาวิทยาลัยอย่างละเอียด ดวงตาคมจับจ้องภาพถ่ายของเพียงดาวราวกับต้องการบันทึกไว้ในใจ

“เอื้อย ในที่สุดพี่ก็เจอเธอแล้ว” ริมฝีปากหยักเม้มแน่น ความเครียดที่มันสั่งสมอยู่ มันคงจะได้เวลาปลดปล่อยเสียที หากเขาได้เจอเธออีกครั้ง เขาจะไม่มีทางปล่อยให้เธอหนีไปไหนอีก

“ไม่ว่าเธอจะพยายามหนีพี่แค่ไหน พี่ก็จะไปหาเธอจนเจอ และคราวนี้ รับรองว่าเธอไม่มีทางนี้พี่ได้อีก” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยความมุ่งมั่น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาจะต้องได้เจอเธอ ต่อให้ต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม