ตาคมๆ ของเขาบอกและจ้องเธอ ถึงปากจะไม่บอกว่าจะเอาคำตอบแต่เขาหว่านเสน่ห์โปรยปรายซึ่งเป็นงานถนัดของเขานัก เพราะเป็นอย่างนี้สาวๆ ถึงชื่นชมเขานัก ตอนนี้ฐานแฟนคลับโตเป็นหลายเท่ากว่าที่เคยรู้จักเขาเมื่อห้าปีก่อนเสียอีก เธอไม่ได้เจอเขาตั้งนาน เขาก็ปล่อยพลังดึงดูดกระจายเรี่ยราดไม่เคยเปลี่ยน
แต่ตอนนี้เธอภูมิต้านทานแข็งเเกร่งขึ้นมาก ไม่หวั่นไหวกับสายตาของเขาง่ายดายขนาดนั้นแน่ๆ
ระหว่างที่มีความเงียบงันเกิดขึ้นระหว่างทั้งคู่ เด็กในบ้านก็เดินกึ่งวิ่งจากด้านบนลงมาหาปทิตา
"คุณเพนนีคะ คุณวินนี่กับคุณวิกกี้ กลัวเสียงฝนตกกับฟ้าฝ่าค่ะ ร้องจะหาคุณแม่แต่ว่าไม่กล้าลงมา ตอนนี้มุดในกองผ้าห่มกันอยู่ค่ะ"
"ขอบใจจ้ะ เดี๋ยวฉันขึ้นไปดู"
เพราะข้างนอกฝนตกหนักและลมพัดแรงมาก เสียงฟ้าผ่าและฟ้าเเลบขึ้นเป็นระยะเด็กสองคนนั้นโตที่อังกฤษ อาจจะไม่คุ้นชินกับฝนฟ้าคะนองแบบนี้
พอเด็กเดินกลับไปแล้วปทิตาหันไปมองหน้าวฤทธิ์
"ฝนตกหน
