"เพียงขวัญ...ถึงแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยเรียกหญิงสาวที่นอนหลับสนิทอยู่บนตักของเขาโดยที่มืออีกข้างก็ประคองร่างของเด็กชายที่นอนหลับไปพร้อมกับผู้เป็นแม่
หมดฤทธิ์ไปทั้งแม่ทั้งลูก...
ร่างบางที่ได้ยินแบบนั้นก็ลืมตาขึ้นแล้วลุกขึ้นจากตักแกร่งด้วยท่าทางงัวเงีย ก่อนที่สายตาจะเลื่อนมาปะทะกับใบหน้าคมที่กำลังจ้องมองเธออยู่
"จะยิ้มอะไรหนักหนา...ชิ" เธอเอ่ยบอกกับธาวินที่กำลังยิ้มให้กับท่าทางที่พึ่งตื่นของเธอที่ตอนนี้กำลังใช้มือเล็กขยี้ตาราวกับเด็กน้อย
"ยิ้มให้เมียเด็ก" ริมฝีปากหนาเอ่ยตอบกลับทันที เพียงขวัญที่ได้ยินถึงกับชะงักไปครู่หนึ่งดันเผลอไปสบตากับดวงตาคมของเขาและเมื่อได้สติเธอเลยเลือกที่จะเบือนหน้าไปอีกทางเพื่อหลบความร้อนบนใบหน้าเพราะเธอรู้ว่าตอนนี้หน้าเธอกำลังหน้าแดงขึ้นด้วยประโยคที่ไม่คิดว่าจะออกจากปากผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าได้
"พะ...พูดอะไรของพี่ ใครเป็นเมีย ฝันอยู่เหรอ!?" ใบหน้าเล็กพูดทั้งที่ยังคงห
