"พี่จะไปไหน" คนตัวเล็กที่ลืมตาขึ้นเมื่อผมขยับตัวถึงเวลานัดคุยงานที่ถูกเลื่อนคุยจากเมื่อวานเพราะเมียตัวแสบของผมทำเรื่องไว้ก่อน แล้วผมก็ต้องชะงักกับเสียงเล็กนั้นที่งัวเงียถามผม...สงสัยคงลืมแล้วมั้งว่ากำลังโกรธผมอยู่ ทำเสียงอ้อนเชียว ผมชักจะไม่อยากออกไปแล้วสิ นานๆ เมียผมจะอ้อนสักที
"ไปคุยงานครับ" ผมตอบร่างเล็กพร้อมกับลูบหัวของเธอนอนต่อไม่ได้ลุกออกไป ก่อนที่คนตัวเล็กที่ได้ยินคำตอบของผมก็ซุกเข้าที่อกแล้วกอดผมแน่น อ่าา...เธอกำลังจะทำให้ผมคลั่งในตัวเธอ ยิ่งเธออ้อนแบบนี้ผมยิ่งไม่อยากไปไหนเลย...
"เป็นอะไรไป" ผมถามคนตัวเล็กเมื่อเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติของเธอ
"ไม่อยากให้ไป" ร่างเล็กตอบเสียงอู้อี้ในอ้อมกอดผม
"หื้มม...ทำไมวันนี้มาแปลก" ผมก็อดไม่ได้ที่จะถามคำถามที่กำลังสงสัย
"ก็อยากอ้อน...ไม่ได้เหรอ" ปากเล็กขยับตอบก่อนที่จะค่อยๆ เงยหน้ามามองผมแล้วทำหน้ายู่
"ได้ครับ แต่พี่ขอไปคุยงานก่อนได้ไหมครับ
