"หนมถ้วยอย่าหนีพี่เพลงกับพี่หมีสิ" เพลงวิ่งเล่นกับเจ้าลูกสุนัขตัวจิ๋วที่คนเป็นพ่อซื้อให้ที่สนามหน้าบ้าน ผลัดกับวิ่งไล่วิ่งตามอย่างสนุกสนาม
"กลายเป็นพี่เพลงไปแล้ว" ภูเอ่ยขึ้นด้วยความเอ็นดู
"เป็นพี่ชายที่รู้ใจน้องสาว แล้วยังเป็นพ่อที่รู้ใจลูกสาวด้วย" เอรินชมเชยลูกชาย
"เป็นสามีที่รู้ใจภรรยาด้วยครับ" ภีมโอบไหล่บางของคุณภรรยาแล้วจูบลงไปที่ขมับบางอย่างรักใคร่
"จริงสิ ภีมกับยี่หวาจดทะเบียนสมรสกันแล้วนี่น่า มัวแต่ตื่นเต้นไปกับเพลงที่มีหนมถ้วยเป็นเพื่อนคลายเหงา เป็นลูกสะใภ้แม่กับคุณพ่อเต็มตัวแล้วนะยี่หวา ยี่หวาเรียนจบเมื่อไหร่แม่กับคุณพ่อจะจัดงานแต่งให้ทันทีเลยนะลูก"
"หวาต้องขอบคุณคุณแม่กับคุณพ่อมากเลยนะคะที่รักและเมตตาหวากับเพลงมากถึงเพียงนี้" ยี่หวาคุกเข่าต่อหน้าเอรินกับภู กราบลงแทบตัก
"เดี๋ยวนะ ทำไมนิ้วมือว่าง ภีมทำไมไม่ได้เรื่องเลย ทำไมละเลยกับเรื่องแบบนี้ แล้วมาบอกว่ารู้ใจภรรยา" เอรินจับ
