“อ๊ะ”
มุกดาราร้องอย่างตื่นตระหนกตอนที่ก้าวเข้ามาในห้องทำงานแล้วถูกเอเดรียนกระชากร่างแล้วดันร่างของเธอเข้ากับผนังห้องเย็นเยียบ ในขณะที่ข้อมือเล็กทั้งสองข้างถูกมือหนากดแนบไว้ที่ข้างศีรษะ
“ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมมุกดาราว่าห้ามไปยุ่งกับไอ้หมอนั่นอีก ทำไมเธอยังกล้าขัดคำสั่งของฉัน”
เอเดรียนถามเสียงเกรี้ยวกราด ใบหน้าหล่อเหลาก็ดูไม่ต่างจากน้ำเสียงของเขานัก ดวงตาคู่มคมที่กำลังวาววับทำให้มุกดาราหวั่นใจอยู่ไม่น้อย
“คุณเอเดรียนฟังผักหวานก่อนนะคะ ผักหวานอธิบายได้”
“พูดมา” เอเดรียนเค้นเสียงรอดไรฟันและพยายามข่มอารมณ์กรุ่นๆ เอาไว้เปิดโอกาสให้ร่างเล็กได้อธิบาย
“ผักหวานบอกคุณเควินแล้วค่ะไม่ให้เขามายุ่งกับผักหวานอีก”
“แน่ใจนะว่าพูดความจริง”
“ค่ะ”
“แล้วที่มันจับมือเธอล่ะเธอจะอธิบายว่ายังไง”
เมื่อได้ยินแบบนั้นดวงตากลมโตก็มองคนตรงหน้าอย่างแปลกใจ สงสัยว่าทำไมเขาถึงได้รู้ขนาดนั้น
“คุณเอเดรียนลงไปที่โรงอาหา
