เธอยื่นข้อเสนอครั้งสุดท้าย ชายหนุ่มนิ่งไปนาน กว่าเขาจะเอ่ยออกมาอีกครั้ง
“แน่ใจเหรอว่าไม่มีอะไรติดค้าง”
“เท่าที่นึกออกก็คงไม่”
เขาก้มหน้าเข้าใกล้ใบหน้าเธอ หญิงสาวขยับถอยหนีไปหนึ่งก้าว “ร้านอาหารไทยที่ชื่อเมริสา ตอนนี้เจ้าของมันคือผม!!!”
เธอตกใจมาก “คุณพูดอะไร”
“ผมซื้อต่อจากผู้หญิงคนนั้นมาได้สักพักแล้วล่ะ”
เธอไม่เชื่อแน่ “คุณล้อฉันเล่นเหรอ”
“ไม่เชื่อก็โทรไปถามคนที่ชื่อดวงมณีนั่นดูสิ”
“คุณทำแบบนี้ทำไม”
“ถ้าอยากได้คืน อยู่กับผมจนถึงวันเกิดของคุณ ผมจะมอบมันให้คุณเป็นของขวัญวันเกิด”
หญิงสาวเม้มปากแน่น “ฉันไม่ทนอยู่กับคุณนานขนาดนั้นหรอก คุณอยากได้ร้านนั่นก็เอาไปเลย ฉันเองก็เบื่อกับการต้องอยู่ในห้องครัวเต็มทีแล้ว”
เจ้าหล่อนพูดจบก็หันหลังขวับ ชายหนุ่มตัดสินใจกระโจนเข้าสวมกอดร่างบางจากข้างหลังไว้แน่น หัวใจของเขาเต้นระดับรุนแรง แทบจะทะลุหน้าอกออกมาเลย
“ตกลง” เขาพูดด้วยน้ำเสียงร
