เธอมันไม่รู้จักมองเงาตัวเอง

1284 คำ

“ฉันอยากได้ชุดสำหรับทำงานออฟฟิศน่ะค่ะ แล้วก็ชุดลำลองสัก 2ชุด แล้วก็...” “เท่านี้ก็เป็นล้านแล้วนะคะ” เจ้าหล่อนทำสีหน้าบอกว่าจะจ่ายไหวเรอะ “ชุดสำหรับดินเนอร์ใต้แสงเทียนด้วย” พนักงานคนนั้นทำหน้าเหนื่อยใจ “ร้านที่อยู่ฝั่งตรงข้าม กำลังเซลพอดีเลยนะคะ ถ้าคุณสนใจ" “ว่าไงนะ!!!” ไม่ใช่พนักงานคนเดิม แต่เป็นเจ้าของร้านที่เดินเข้ามา พร้อมคุยโทรศัพท์ไปด้วย “ไม่ได้!!! ยังไงเราก็จะจัดงานเลี้ยงที่นั่น เราจองเรือลำนั้นไว้แล้ว ใครหน้าไหนก็มาแย่งเราไม่ได้” เจ้าหล่อนพูดจบก็วางสายอย่างอารมณ์เสีย หญิงสาวผู้เปรียบเสมือนเจ้าหญิงในสายตาเธอ “คุณเรเชล สวัสดีค่ะ” พนักงานร้านหันไปพินอบพิเทาเจ้านาย ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ผิดกับเมื่อกี้เป็นคนละคน ราเชลหันมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า เธอนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติ “ลูกค้าเหรอ” เมริสาลุ้นเหมือนกันว่าเรเชลจะจำเธอได้หรือเปล่า คุณหนูกับลูกสาวเชฟไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม