เมื่อถึงโต๊ะ เมริสาวางโถข้าวไว้มุมหนึ่ง วางจานไข่เยี่ยวม้าผัดกระเพราลงตรงกลาง ชายหนุ่มมองอาหารด้วยสีหน้าฉงน ก่อนสูดจมูกฟุดฟิด
“นี่เหรอ เมนูที่ผมน่าจะชอบ”
“เปล่าค่ะ นี่เป็นเมนูที่ฉันชอบ”
เธอตักข้าวใส่จานให้แก่เขา ซึ่งวางตรงหน้าพอดี แล้วเสร็จก็กลับเข้าไปในครัวอีกครั้ง คราวนี้ เธอกลับมาพร้อมถาดใบใหญ่ ที่ใส่อาหารมาอีกสามชนิด
“พวกนี้ ก็เป็นเมนูที่คุณชอบเหมือนกันเหรอ”
“ใช่ค่ะ”
“คุณชอบ แต่ผมอาจไม่ชอบก็ได้นะ”
เธอยิ้ม นัยน์ตาเย้ย “ขอให้รับประทานอาหารให้อร่อยนะคะ”
“เดี๋ยวสิ...นั่งลง”
“ขอประทานโทษค่ะ ฉันกำลังทำงาน ผิดกฎของทางร้าน”
“ผมอนุญาต” เขาพูดพลางจับช้อนแล้วตักอาหารขึ้นมาจ่อริมฝีปาก “ถ้าไม่อร่อย ผมจะให้คุณรับผิดชอบ”
“รับผิดชอบ!!!” หญิงสาวหน้านิ่วคิ้วขมวด วินาทีนี้ เธออยากเอาถาดฟาดหัวลูกค้าจอมกวนนี่เหลือเกิน “คุณตั้งใจจะมากินฟรีก็ไม่บอกตั้งแต่แรก” เธอทำหน้าดูถูก “อ้อ...ฉันลืมไปว่าคุณเป
