เชชิบัญชาเสียงดุดันก่อนจะเดินลงส้นออกจากห้องที่หน้าประตูมีชายสองคนยืนเฝ้าอยู่ เคซารีบหันมาทางเนเฟอร์ติตีที่เริ่มรู้สึกตัวหลังการหลับใหลเนิ่นนาน
“องค์หญิง...รู้สึกพระองค์แล้วหรือ เคซาอยู่ที่นี่แล้ว ฝ่าบาท”
“เคซา...ข้ารู้แล้ว ท่านเป็นพวกเดียวกับเชชิใช่หรือไม่ ท่านจะทำอะไร หรือมาที่นี่เพื่อวางยาข้าล่ะ”
“ไม่...ฝ่าบาท หม่อมฉันไม่มีวันทำเช่นนั้น”
หมอประจำเผ่าส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมน้ำตาหล่นร่วง ยิ่งได้เห็นแววพระเนตรไม่ไว้วางพระทัยเขาก็ยิ่งปวดใจทบทวี
“แท้จริงหม่อมฉันมิใช่ชาวฮิกซอส แต่เป็นชาวพุนต์ที่เดินทางข้ามทะเลแดงมาเรียนรู้วิชาการแพทย์จากนักบวชอีอีปต์ หม่อมฉันอาจมาอาศัยอยู่กับท่านเชชิก็จริงแต่มิเคยคิดร้ายกับพระองค์ดังที่เข้าพระทัย”
“แต่ท่านก็ไม่เคยบอกให้ข้ารู้ว่าคนพวกนี้คือชาวฮิกซอส ท่านปล่อยให้ข้าอยู่ท่ามกลางคนที่คิดจะแก้แค้นชาวอียิปต์เช่นนั้นหรือ!”
“หามิได้ฝ่าบาท...ในเวลานั้นหม่อมฉันมิอาจ
