ด้านฮัสลานที่กำลังประคบผ้าที่ข้อเท้าของเธออย่างตั้งใจนั้นก็รู้ว่าเธอนั้นกำลังมองเขาอยู่ก็อมยิ้มมุมปากออกมา เพราะเธอคงจะเห็นความดีของเขาแล้วล่ะสิ เขาจึงแกล้งเงยหน้าขึ้นมาแล้วเขาก็เห็นว่าเธอกำลังมองเขาอยู่จริงๆ สายตาของเธอและเขามันสบกันพอดี
“มองผมทำไมคุณ…หน้าผมมันมีอะไรติดอยู่งั้นเหรอ” ฮัสลานเอ่ยถามออกไปแล้วก็มองเธอแบบจดจ้อง
“อ่อเปล่าค่ะ ฉันแค่ซาบซึ้งใจน่ะค่ะที่คุณใจดีกับลูกน้องอย่างฉันแบบนี้ มีเจ้านายดีๆแบบนี้แล้วมันอบอุ่นใจค่ะ” มารียาพูดบอกไปก็ยิ้มให้เขาแบบละมุนละไม
“คุณก็คิดดูก็แล้วกันว่ากับลูกน้องผมยังใจดีขนาดนี้ แล้วถ้ากับผู้หญิงของผมเอง ผมจะใจดีด้วยขนาดไหน” ฮัสลานพูดออกไปก็มองหน้าของเธอแล้วก็ยิ้มใส่เธอไป
“งั้นผู้หญิงของคุณก็คงจะโชคดีมากๆเลยล่ะค่ะที่มีคุณ…เพราะคุณเป็นคนอ่อนโยนแล้วก็ห่วงใยคนรอบข้าง” มารียามองเขาแล้วก็พูดออกไป เพราะเธอสัมผัสได้ว่าเขานั้นเป็นคนดี
“ผมก็ทำแบบนี้กับคนบาง
