ด้านมารียาก็ถูกฮัสลานอุ้มมาในห้องโถงรับแขกของจาซุสเขาก็วางเธอลงอย่างอ่อนโยน จนมารียานั้นมองสบตากับเขาอย่างเขินอาย เพราะเธอเริ่มจะแพ้ให้กับความอ่อนโยนของเขาแล้ว ผู้ชายบ้าอะไร ทำให้เธอใจสั่นเวลาที่อยู่ใกล้ด้วยขนาดนี้ นี่ขนาดเขาไม่ใช่สเปคเธอนะ ถ้าเขาเป็นสเปคของเธอจะขนาดไหนเนี่ย มารียาคิดในใจอย่างอดไม่ได้
“ขอบคุณนะคะคุณฮัสลาน…” มารียาพูดขอบคุณอีกครั้งแล้วเธอก็นั่งนิ่งๆอย่างเรียบร้อย เพราะเกรงกับสายตาของเขาที่มองมา
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องเอาไม้เท้ามาไว้ให้คุณพยุงตัวเดินไปเดินมา จะได้ไม่ต้องให้ใครมาอุ้มอีก…ถ้าวันจันทร์ยังไม่ดีขึ้นก็ไม่ต้องไปทำงานก็ได้ ผมให้คุณลาได้อีก” ฮัสลานพูดบอกไปแบบใจดีกับเธอมาก
“ค่ะ ทำไมคุณถึงใจดีกับฉันจังเลยคะ” มารียาเอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้ เพราะเขานั้นดีกับเธอจนเริ่มจะเกินหน้าที่ระหว่างเจ้านายกับลูกน้องอยู่แล้ว
“ผมคงถูกชะตากับคุณตั้งแต่ที่คุณช่วยเอากระเป๋ามา
