บทที่ 29
แบล็ควูดที่ล้มสลาย
คฤหาสน์หลังใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางความมืดของคืนที่ไร้แสงจันทร์ เปลวเพลิงสีส้มแดงลุกโชนขึ้นสูงส่องสว่างไปทั่วบริเวณ เด็กน้อยคนหนึ่งยืนอยู่ห่างออกไป น้ำตาไหลอาบแก้ม ภายนัยน์ดวงตากลมคู่นั้นฉายชัดถึงความหวาดกลัว
ลมพัดแรงทำให้เปลวไฟยิ่งลุกลามเร็วขึ้น ควันดำหนาทึบพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า เด็กน้อยยืนอยู่ตรงนั้น รู้สึกเหมือนเวลาหยุดนิ่ง ทุกอย่างรอบตัวเงียบสงัด ยกเว้นเสียงของไฟที่กำลังทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง
พรึ่บ!!
ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นกลางดึก ถึงแม้จะเปิดแอร์เย็นฉ่ำแต่กลับมีเหงื่อท่วมตัว
...ฝันแบบนั้นอีกแล้ว...
ลีโอคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้วชายหนุ่มจึงลุกขึ้นแต่งตัวเพื่อไปสถานที่นัดพบ
เมื่อถึงเวลาเลน็อกซ์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับเจมส์ ถึงแม้ว่าตรงหน้าจะเห็นมากันแค่สองคนแต่ลีโอมั่นใจว่าจะต้องมีมากกว่านี้แน่ แต่แล้วอย่างไรกองหนุนสมทบจะมาช่วยเร็วกว่
