บทที่ 17
หึงโหด
ด้วยความเจ็บทำให้เฌอลินน์เปิดปากออก เลน็อกซ์ไม่รอช้าที่จะสอดลิ้นเข้าไปรุกรานตามอำเภอใจ ดูดดื่มเรียวลิ้นเล็กๆ อย่างรุนแรงถึงแม้ว่าจะรู้ว่ามันสร้างความเจ็บปวดให้เธอก็ตาม แต่คนตัวโตก็ยังทำ เขาใช้อารมณ์ในการลงโทษเธอในตอนนี้ที่กล้าพาผู้ชายคนอื่นขึ้นห้อง ถึงแม้ว่าเขาทั้งสองจะยังไม่ได้เป็นอะไรกันก็ตาม แต่... เลน็อกซ์กลับมีความรู้สึกไม่พอใจขึ้นมา ไม่พอใจเอามากๆ เลยด้วย
จูบคราวนี้ทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งออกมาจากอุ้งปากอุ่น เลน็อกซ์ถอนริมฝีปากออกมาเพื่อมองดูภายในโพรงปากนั้น แล้วเขาก็ได้เห็นคนตัวเล็กน้ำตานอง หัวใจของชายหนุ่มเจ็บแปลบเล็กน้อย แต่มันก็มีความรู้สึกร้อนรุ่มราวกับถูกกระตุ้นด้วยบางอย่างอยู่เหมือนกัน
เขาทำเป็นไม่สนใจว่าเธอจะร้องไห้ ทั้งๆ ที่ในใจรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก เลน็อกซ์ตั้งหน้าตั้งตาฝากฝังร่องรอยรักลงบนเนื้อขาวๆ ทุกที่ที่เขาสัมผัสต
