บทที่ 10
ชอบผู้ชายไม่ใช่เหรอคะ?
วันต่อมา…
เฌอลินน์ตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวัน อาการของเธอดีขึ้นมากราวกับได้กินยาดี หญิงสาวกวาดสายตามองซ้ายมองขวาก่อนจะถอนหายใจ
…ฝันหรือเปล่านะ?...
เธอคิดแบบนั้นก่อนจะขยับตัวลุกขึ้น ทว่าความเจ็บแปลบที่ใจกลางลำตัวก็ย้ำเตือนถึงเรื่องจริงที่เกิดขึ้น! คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันด้วยความไม่สบายใจและสับสน ตอนนี้ภายในหัวของเธอยุ่งเหยิงไปหมด
“อ่า ปวดหัวจัง”
แม้อาการจะดีขึ้นแล้ว แต่พิษไข้ก็ยังคงมีอยู่ เธอรีบลุกขึ้นและถือวิสาสะใช้ห้องน้ำ คว้าเสื้อเชิ้ตราคาแพงของเจ้าของห้องมาสวมใส่ และคว้ากางเกงตัวที่โคร่งกับเข็มขัดมารัดเอาไว้ ก่อนจะมองดูเงาสะท้อนบนกระจก
รอยแดงเป็นจ้ำชัดเจน รอยช้ำม่วงช้ำเขียว และรอยฟันนั้นชัดเจนอยู่บนลำคอของเธอ ไม่รวมเนื้อตัวภายใต้ร่มผ้า มันก็ถูกแล้วที่เธอจะรู้สึกปวดไปหมด
“รีบไปก่อนที่เขาจะกลับมาดีกว่า”
เฌอลินน์คว้ากระเป๋าของตัวเองแล้วเดินออกจากห้องไ
