อิ่มอุ่นอยากร้องไห้แต่อดกลั้นไว้ ริมฝีปากนุ่มเม้มเข้าหากันแน่น พอลืมตามาได้ ความรู้สึกเจ็บแปลบ ระหว่างซอกขาเรียวทั้งสองก็วิ่งแล่นจนน้ำใส ๆ รื้นขึ้นมาคลอหน่วยตา
ได้ยินเสียงผิวปากสบายอกสบายใจของใครบางคนที่กลายเป็นสามีตามพฤตินัยของเธอไปแล้ว ร่างเปลือยที่นอนคู้ใต้ผ้าห่มนุ่มก็ยิ่งขัดเคือง เธอรู้อยู่แก่ใจว่าสักวันหนึ่งต้องเจอกับเรื่องนี้อย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่ดูสิ คุณเหมใช้งานเธอเสียคุ้มค่ามากแค่ไหน ยับเยินป่นปี้ไปหมดแล้วกระมัง หญิงสาวจินตนาการว่าหากก้าวขาลงจากเตียงภาพการเดินของตนเองจะเป็นอย่างไร
เสียงผิวปากอย่างคนอารมณ์ดีดังเข้ามาใกล้มากขึ้น โชยมาพร้อมกลิ่นอาหารและเสียงหวาน ๆ ที่คนฟังยังรู้สึกไม่คุ้นชิน
“อิ่มจ๋า ตื่นแล้วเหรอครับ พี่เหมทำข้าวต้มร้อน ๆ ไว้รอเมียตื่นแล้วนะ”
ชายหนุ่มรูปร่างกำยำมาพร้อมรอยยิ้มกว้างประดับใบหน้าคร้ามคม ในมือถือถาดสี่เหลี่ยมที่มีถ้วยกระเบื้องเคลือบสีขาว ภายในคือข้าวต
