“แต่น้องมึงทำงานสายการบิน ช่วยกูกลับไปหาเมียได้แน่นอน กูอยากกลับบ้านหาอิ่ม โทร.หาน้องมึงให้ช่วยกูที กูรู้มึงทำได้ แต่ถ้ามึงไม่ทำ กูจะประจานเรื่องที่แฟนเก่ามึงหนีมึงไปตีฉิ่ง” “เงียบเลยไอ้เหม ไอ้คนขายเพื่อน กูโทร.หาน้องสาวกูให้ก็ได้ แม่ง มารขวางที่นอน มึงจะเอาคืนกูหรือไง” พนาวางสายแล้วรีบติดต่อน้องสาวทันที ไม่นานนัก แววตาชายหนุ่มก็เป็นประกายเมื่อได้รับข่าวดี ก่อนที่สมประสงค์จะยืนงง ๆ เมื่อพ่อเลี้ยงหนุ่มผู้กลายมาเป็นเจ้าของที่ดินทั้งหมดนี้และเจ้านายคนใหม่ของเขาอยู่ในเสื้อผ้าพร้อมจะเดินทาง แล้วขอให้เขาขับรถไปส่งที่สนามบิน “พ่อเลี้ยงจะเดินทางตอนดึก ๆ เลยหรือครับ น่าจะกลับตอนเช้า พักสักคืนก็ได้” “ไม่ได้ มาไม่ได้บอก เดี๋ยวเมียเคือง” สมประสงค์ลอบยิ้มแล้วรีบทำตามที่พ่อเลี้ยงสั่ง ไปประจำที่คนขับ พาคนคิดถึงเมียไปส่งที่สนามบิน เขาเห็นแบบนี้ก็พลอยยิ้มมีความสุขไปด้วย ท่าทางของพ่อเลี้ยงเหมราชทำให้