“นี่คุณ คนอย่างผมจะดีจะเลวยังไงก็มีเกียรติพอ ไม่เคยข่มเหงน้ำใจผู้หญิง”
“ถามจริง ไม่ปวดใจเหรอมาดูเขาแต่งงานกันน่ะ”
“ก็ปวดนะ แต่ทำไงได้ เขารักกัน ได้เสียเป็นเมียผัว จะเอาตัวไปขวางทางก็ไม่ใช่ที่”
“ก็จริงของคุณนะ ถ้าเขาไม่รักเราด้วยใจ ต่อให้ดีเลิศเลอแค่ไหนก็เอาชนะใจเขาไม่ได้”
จิรายุมองชมออน แววตาอ่อนโยนขึ้นมาแล้วเอื้อมมือไปโอบบ่า “นี่คุณผมกำลังอกหัก คุณก็ถูกเทมา ผมว่าเราลองมาคบกันดูไหม”
เธอแหงนหน้ามองฟ้าหัวเราะเบา ๆ นัยน์ตาคู่งามสาดประกายคำถามหันมาจ้องปลัดหนุ่ม “ฉันไม่ซิง คุณก็รู้”
“ผมก็ไม่ซิงเหมือนกัน โดนฟันแล้วทิ้งมาหลายครั้งแล้วก่อนย้ายมาเป็นปลัดที่นี่”
“จริงดิ” เธอมองหน้าเขาแล้วรู้สึกขำ
น้ำตาหยดหนึ่งของเธอปลิวหายเมื่อเขายื่นนิ้วมือมาปัดมันออกไป “ผมไม่แคร์หรอกซิงไม่ซิง เอาจริง ๆ นะลองคบกันดูไหม”
เธอหลุดหัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง ร่างสูงใหญ่ปรายตามองชมออนอย่างขบขัน
“นี่คุณหัวเราะอะไ
