“หรือว่าจะหลงเต้าเสียแล้ว” พอได้ซบอกแม่เจ้าแสบน้อยก็เอามือไขว่คว้าอกแม่แทนขวดนมทันที พบขวัญส่ายหน้ากับแทนคุณที่หัวไวมากสอนให้ดูดนมจากเต้าไม่นานตอนนี้ทำท่าจะติดเต้าแม่จริงๆด้วย
“คุณออกไปก่อนได้ไหม”
ในเมื่อเขาดูออกว่าเธอจะทำอะไร แล้วเรื่องอะไรจะออกล่ะ “ผมอยากรู้ว่าคุณให้นมลูกผมยังไง เกิดให้ผิดวิธีหน้าอกคุณปิดจมูกลูกผมหายใจไม่ออกจะทำไง ช่วยกันดูน่ะดีแล้ว”
“อย่ามาหลอกดูหน้าอกฉัน” พบขวัญหันหลังหนีแต่โดมินิกก็ไม่ถอยไปง่ายๆ พบขวัญท้อใจเพราะแทนคุณเริ่มเบะปากน้อยๆ
ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเบะใหญ่แล้วตามด้วยเสียงร้องจ้าเพราะอยากเข้าเต้าแม่แล้วพบขวัญจึงจำต้องปล่อย
“อยากดูก็ดู ดูเงียบๆ ห้ามส่งเสียงเข้าใจไหม”
โดมินิกเฝ้ามองให้เธอป้อนเม็ดบัวงามนั้นเข้าสู่ปากลูกน้อยแทน เขารู้สึกปากคอแห้งผากขึ้นมาทันทียิ่งเห็นลูกชายตัวดีดูดทึ้งราวกับฟินเต็มที่เขาก็นึกอิจฉา ขณะเดียวกันก็อิ่มเอมในหัวใจ มันเป็นภาพแห่งความรักท
