“ขวัญ” เขาเรียกเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่า
พบขวัญรวบรวมสติพยายามลุกขึ้นแล้วเอี้ยวตัวไปหยิบเสื้อผ้าแต่เป็นจังหวะให้เขาจับเธอเอาไว้ในท่านอนคว่ำหันหน้าเข้าหาเตียงแล้วบดเบียดคางสากไปทั่วแผ่นหลังเรียบเนียน
พบขวัญร้อนไปทั้งร่างจากการถูกถูไถ แถมมือหน้ายังเอื้อมมาบดบี้ยอดอก เคล้าคลึงด้วยความชำนาญ ร่างกำยำคร่อมทาบทับร่างบาง ความแข็งร้อนกำลังบดเบียดบั้นท้ายกลมกลึงจนเธอรับรู้ถึงความร้อนจากสิ่งนั้นที่ขยายตัวอวดเบ่งว่าใหญ่โต
“ไม่นะ” พบขวัญคลานกระเถิบหนี แต่เขารวบเอวบางรั้งไว้เข้าหาตัวแล้วใช้จังหวะนั้นกอบกุมความใหญ่โตจ้วงกระโจนเข้าไปในตัวตนของพบขวัญจนร่างเล็กสะดุ้งสุดตัว
ความใหญ่โตที่แทรกผ่านเข้าไปปกปิดพื้นที่ไม่เหลือช่องว่างให้อากาศแทรกผ่าน เนื้อตัวของเขากับเนื้อตัวเธอผสานเป็นหนึ่งเดียวกันก่อนโดมินิกจะขยับกายขึ้นลงสลับกับเสียงร้องของพบขวัญที่รู้สึกเสียวซ่านแล้วมวนไปทั่วท้องน้อย จังหวะที่ค่อยๆเร็วและแรง
