เขาพิสูจน์ตัวเองมาแรมปีว่าถึงเธอจะไม่มีสองตาไว้แลสามีคนนี้แต่เขาไม่เคยนอกกายและนอกใจเธอสักครั้งพบขวัญมีสีหน้าคิดหนัก แล้วกดโทรศัพท์เพื่อดูตารางนัดหมายจากนั้นสีหน้าของเธอก็แสดงความหนักใจออกมา
“ขอโทษด้วยจริงๆค่ะเย็นนี้คุณการินเขานัดขวัญเอาไว้ที่ร้านเช่าชุดวิวาห์ คุณคงไม่โกรธขวัญนะคะ เพราะคุณต้องเข้าใจว่าคุณนัดขวัญที่หลังในขณะที่คุณการินเขานัดขวัญไว้ล่วงหน้า คนนัดกก่อนย่อมมีสิทธิ์ก่อน”
“เคร้ง!” เสียงช้อนเมลามีนเนื้อดีกระแทกกับชามสีเดียวกันลวดลายเข้าชุด “ร้านเช่าชุดวิวาห์หมายความว่ายังไง มีอะไรที่คุณควรจะพูดแต่ยังไม่พูดกับผมหรือเปล่า ผมรับได้ถ้าคุณจะมีคนใหม่แต่อย่าปล่อยให้ผมอยู่แบบไร้ตัวตนแบบนี้” พบขวัญมองค้อนแล้วเบือนหน้าหนี “ได้ค่ะอีกไม่นานขวัญจะบอกคุณรอให้ขวัญแน่ใจอะไรเสียก่อน”
จากนั้นพบขวัญก็เดินจากไปโดยไม่ใส่ใจหน้าหล่อเหลาที่สายตาแสดงความเจ็บปวดออกมายามมองตามเรือนร่างที่ถวิล
