โดมินิกพยายามกลบความรู้สึกตื่นเต้นที่เห็นพบขวัญขมวดคิ้วจนดูเหมือนว่าจะผูกกันเป็นโบว์จากความน้อยใจ “แค่ผมจะแต่งงานต้องโมโหด้วยเหรอ ทีคุณซ่อนลูกผมไว้ทั้งคนตั้งนานสองนานโดยไม่บอกผมสักคำผมยังไม่โมโหใส่คุณขนาดนี้เลย”
“อย่ามาเล่นลิ้นค่ะเดฟ ตอนนี้เรากำลังคุยกันเรื่องงานแต่งงานของคุณไม่ใช่เรื่องของน้องแทน”
“เอาล่ะใจเย็นๆ ผมบอกก็ได้ถ้าขวัญอยากรู้ ผมเองไม่ได้คิดว่ามันเป็นความลับอะไรหรอก แค่กำลังจะหาจังหวะบอกแบบไม่ให้ตกใจเท่านั้น ถ้าขวัญพร้อมจะฟังผมบอกตอนนี้ก็ได้ว่าผมกำลังจะแต่งงานเร็วๆนี้”
“คุณกำลังจะแต่งงาน ก็แค่นี้...” พบขวัญน้ำตารื้นขึ้นด้วยความโกรธจากการถูกเขาล่อลวงให้รัก
เธอเผลอกำมือทั้งสองข้างเข้าหากัน
“ขอบคุณที่บอกค่ะ ไม่ต้องห่วง ขวัญกับลูกจะไม่แสดงตัวกับใครทั้งนั้นว่าเรามีความสัมพันธ์อะไรกัน คุณสบายใจเรื่องนี้ได้เลยค่ะ จะลืมไปว่ามีเราสองคนแม่ลูกอยู่บนโลกนี้ก็ได้เพราะเมื่อก่อนคุณ
