“เธอต่างหากที่ต้องเป็นคนรับผิดชอบ” คนตัวสูงโน้มใบหน้าลงมา สายตาคมเข้มจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของเธอ แววตาสื่อความหมายบางอย่าง แต่ใครจะไปอยากรู้ว่าเขากำลังคิดพิลึกอะไรอยู่ อย่างเขาน่ะ ก็มีแต่จะคอยหาเรื่องว่าให้เธอนั่นแหละน่า… ว่าไปแล้วเมื่อก่อนหรืออาจจะทุกวันนี้ด้วย ในบรรดาเพื่อนในกลุ่มของ ‘พิชยะ’ พี่ชายของเธอ ธนาคือคนที่เธอสนิทและชอบนิสัยมากที่สุดแล้ว ในปีนั้นพิชยะชวนเพื่อนมาทำรายงานที่บ้านเธอกับเขาเลยได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการ จากที่เคยเจอกันที่โรงเรียนแบบผ่าน ๆ เพียงไม่กี่ครั้ง หลังจากนั้นไม่นานเธอกับเขาก็เริ่มสนิทสนมกัน เวลาที่เธอทำความผิด ธนาจะออกตัวปกป้องเธอทุกครั้ง แต่พอเขาเข้าเรียนมหาวิทยาลัยก็ได้เจอกันน้อยลง ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเขาเลือกเรียนคณะแพทย์ฯ ด้วย แต่มันก็แปลกอยู่เหมือนกันที่เธอยังรู้สึกสนิทใจด้วย สนิทใจถึงขั้นเป็นคนเดียวรองลงจากพิชยะ ที่เธอจะโทรให้มารับกลับเวลาที่ออกไ