บทที่15 เสือไม่ทิ้งลาย

1880 คำ

“ช่วงนี้แขกเข้ามาพักที่โรงแรมเยอะ คงจะเหนื่อยไม่น้อยเลยนะคะ” หญิงสาวหลุดออกจากภวังค์ รีบขับไล่ความคิดในหัว แล้วหันไปส่งยิ้มให้ผู้ที่ยืนอยู่ด้านหลังของตัวเอง “สุด ๆ เลยค่ะแต่ยังไหวอยู่” แม้ว่าตอนนี้ร่างกายของเธอแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ แต่หัวใจของพิชชาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นเลือดนักสู้ ไม่เคยยอมแพ้อะไรง่าย ๆ สมัยฝึกงานว่าสาหัส แต่พอได้เข้ามาเรียนรู้งานที่โรงแรมของตัวเองตามที่บิดามารดาวางอนาคตไว้ให้ เธอก็พบว่าความยากลำบากเหล่านั้นดูเบาบางถ้าเทียบกับตอนนี้ พนักงานทุกคนต่างก็รู้ว่าพิชชาเป็นบุตรสาวคนเล็กของตระกูล ‘กิจธาดาวงศ์’ ถือครองหุ้นกว่ายี่สิบเปอร์เซ็นต์ของโรงแรม ‘ธาดา ริเวอร์ไซด์’ อันเป็นหนึ่งในธุรกิจของครอบครัว ในอนาคตเธอคือคนที่จะได้นั่งเก้าอี้ผู้บริหาร เมื่อทายาทคนโตมุ่งมั่นที่จะเข้าเรียนคณะแพทย์ศาสตร์ตั้งแต่ชั้นมัธยมต้น เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วตอนที่เธออายุแค่นั้น ยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบหรื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม