พิชชาเปิดประตูเข้ามาในห้อง แต่ความผ่าวร้อนที่ใบหน้ายังไม่จางหาย ภายใต้แสงไฟสีนวล แก้มทั้งสองกลายเป็นสีระเรื่อเพราะการกระทำของชายหนุ่ม
จูบของเขาทำให้ลิปสติกสีแดงวาวเลอะขอบปากอย่างที่เขาบอก ดวงตาคู่สวยจึงไหวระริก เธอพยายามข่มอาการประหม่าไว้เต็มกำลังในตอนที่ยกมือขึ้นมาแตะเบา ๆ ที่ริมฝีปาก
เป็นเพราะไวน์ขวดนั้นขวดเดียว เธอถึงไม่เป็นตัวของตัวเอง เผลอทำเรื่องน่าอับอายแบบนั้นลงไป
แต่คนที่ดื่มของพวกนี้อยู่ทุกวัน จะคออ่อนจนขาดสติไปชั่วคราวจริง ๆ น่ะเหรอ ยังเป็นสิ่งที่เธอก็ยังคิดไม่ตก
แต่มันจะเป็นเหตุผลอื่นไปได้อย่างไร ในเมื่อระหว่างเธอกับเขาเป็นเพียงพี่กับน้องกันเท่านั้น
หญิงสาวเดินกะเผลก ๆ ไปข้างหน้าจนสามารถพาตัวเองมาถึงประตูห้องน้ำได้ในที่สุด ร่างบอบบางค่อย ๆ พยุงตัวเองมายืนที่อ่างล้างหน้า วักน้ำขึ้นลูบสองแก้มเป็นอันดับแรก แต่ก็ยังไม่สามารถขับไล่ความผ่าวร้อนที่สองแก้มออกไปได้
พิชชามองตัวเองใ
