"นี่เป็นเบอร์ของพี่บันทึกไว้ซะ จะบันทึกว่าพี่ทิวสุดหล่อ หรือพี่ทิวอะไรก็แล้วแต่ก็บันทึกไปซะ ถ้าหลังจากนี้มีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอด พี่ยินดีช่วยเราเสมอ" อัคนีเอ่ยออกมาอย่างใจดี นั่นยิ่งทำให้เด็กสาวใสซื่อนักศึกษาปีหนึ่งอย่างอณิชา ใจเต้นรัวๆ อีกครั้ง คนที่หล่อขนาดเขากำลังให้เบอร์โทรเธออยู่ และกำลังเสนอความช่วยเหลือกับเธอหากว่าเธอมีปัญหาใดๆ มันเกินฝันมากแล้วจริงๆ เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นกับเธอได้ยังไงเธอไม่เข้าใจเลย
"ทำไมพี่ทิวใจดีจัง" อณิชาเอ่ยถามออกมาด้วยท่าทางใสซื่อ สิ่งที่เขาทำกับเธอ มันเรียกได้ว่าพ่อพระมาโปรดเลยทีเดียว คนอย่างเธอที่ไม่เคยถูกรักถูกเอ็นดูหรือเธอถูกเมตตาจากใคร แต่กำลังถูกเอ็นดูถูกเมตตาจากผู้ชายที่หล่อแทบจะเป็นเดือนคณะได้เลย
"เอ้า!! ใจดีเกินไปก็แปลก ทำไมไม่เคยมีใครทำแบบนี้ด้วยเหรอ" อัคนีเอ่ยถามออกไปพร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆ แต่เขาหารู้ไม่ว่านั่นมันคือความจริง เพราะไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเธอ เธอถึงรู้สึกปลาบปลื้มในสิ่งที่เขากำลังทำให้เธอ
"อือ...ไม่เคยมีใครทำแบบนี้จริงๆ ค่ะมีแต่คนเขาล้อซะมากกว่า" เพราะความใจดีของเขา มันทำให้เธอกล้าเล่าสิ่งที่เธอประสบพบเจอออกมา นั่นทำให้ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองหญิงสาวด้วยความประหลาดใจ
"ทำไมนะคนพวกนั้นถึงใจร้ายจัง เฟรมก็ออกจะน่ารัก แล้วทำไมเขาต้องล้อเฟรมล่ะ คนเรามีความสวยในแบบของตัวเองนี่นา ไม่ใช่ว่าคนสวยจะต้องผอมอย่างเดียว" อัคนีเอ่ยออกมาด้วยความเห็นอกเห็นใจหญิงสาวนั่นยิ่งทำให้ฝ่ายหญิงหวั่นไหวเป็นอย่างมาก นอกจากจะหล่อแล้วจิตใจของเขายังดีอีก ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะพบกับคนแบบนี้ ในยุคที่การบูลลี่มันแทบจะกลายเป็นเรื่องล้อเล่นของใครบางคน
"พวกเขาคงไม่ได้ใจร้ายหรอกมั้งคะ เพราะเขาคงแค่สนุก ที่หาเรื่องแกล้งคนอย่างเฟรมได้" อณิชาเอ่ยออกมาตามตรง ที่จริงแล้วเธอไม่ได้สนุกกับการที่ใครเห็นเธอเป็นตัวตลก แล้วเอาเธอไปเป็นหัวข้อในการสนทนาเพื่อเรียกเสียงหัวเราะ แต่เพราะสภาพร่างกายที่เป็นแบบนี้ ก็เลยทำให้ไม่มีใครสนใจที่จะนึกถึงจิตใจของเธอ
"ไม่รู้ล่ะต่อไปนี้ถ้ามีใครทำแบบนั้นกับเฟรมรีบบอกพี่นะ พี่จะเป็นบอดี้การ์ดให้เฟรมเอง" ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้ชายหนุ่มถึงดีกับหญิงสาวขนาดนี้ การพูดคุยที่เรียกได้ว่าสนิทมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนรู้จักกันมานานชาติ มันทำให้อณิชากล้าที่จะเล่าเรื่องส่วนตัวให้เขาฟัง ทั้งที่เพิ่งเจอกันวันแรก