"ไปก็ได้ค่ะ" ในที่สุดอณิชาก็ตอบตกลงที่จะไปรับประทานอาหารกับรุ่นพี่หนุ่ม ในใจเธอก็รู้สึกอายเล็กน้อย แต่ดูท่าทางแล้วถ้าเธอไม่ยอมไปรับประทานอาหารกับเขา เขาก็จะไม่ยอมจบ งั้นก็ไปให้มันจบๆเถอะ
"ดีมากเชื่อฟังรุ่นพี่แบบนี้แหละ จะได้ไม่ต้องโดนรับน้องหนักๆ" อัคนีเอ่ยออกมาด้วยความพึงพอใจก่อนที่จะแย่งหนังสือมาจากมือของอณิชา เพื่อที่จะมาถือให้เธอ ก่อนที่จะเดินนำหน้าเธอไปที่แคนทีนของคณะ
เมื่อเห็นดังนั้นอณิชาก็ยอมเดินตามเขาไปทันที ใจของเธอสั่นแปลกๆ เมื่อได้อยู่ใกล้ เขาช่างเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์เหลือเกิน แต่ผู้หญิงรูปร่างตุ้ยนุ้ยอย่างเธอ ก็ไม่ควรจะไปหลงใหลกับรูปร่างของเขา เพราะเธอและเขามันต่างกันเหลือเกิน
"เป็นไงบ้างเรา ปรับตัวได้ยังเพิ่งเข้ามาใหม่ๆ" ระหว่างที่เดินไป อัคนีก็ยังไม่ยอมเดินนำหน้าไปแต่เขาชะลอเพื่อที่จะหันมาสนทนากับอณิชา นั่นมันทำให้เธอยิ่งตื่นเต้นไปกว่าเดิมอีก ทำไมเขาถึงใจดีกับเธออย่างนี้ มันน่าแปลกจริงๆ และที่มันหนักไปกว่านั้นคือเธอดันปลาบปลื้มเขา อย่านะใจอย่าได้หลง ไปแอบชอบคนที่ไม่ควรจะแอบชอบ หล่อขนาดนี้เขาต้องมีเจ้าของแล้วแหละ
"ได้แล้วค่ะ" อณิชาเอ่ยออกมาด้วยเสียงอ่อยๆ ต้องยอมรับว่าเธอประหม่ามากๆ ที่ต้องเดินแทบจะเคียงข้างเขา แม้จะเป็นการตามอยู่ แต่เขาก็พยายามที่จะรอเธอ จนเห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนมาด้วยกัน
"ไหนๆ ก็บังเอิญชนกันขนาดนี้ ก็แปลว่าเบื้องบนต้องการให้เรารู้จักกัน เพราะฉะนั้นต่อไปนี้พี่จะดูแลเรา ในฐานะพี่ร่วมคณะ เอาเบอร์เรามาสิ" อัคนีเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ความเป็นกันเองที่เขามีให้เธอมันทำให้หญิงสาวหวั่นไหวเป็นอย่างมาก ถ้าไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเธอ ทำไมเขาต้องมาล้อเล่นกับหัวใจเธอแบบนี้
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เฟรมไม่อยากรบกวนพี่ขนาดนั้น" อณิชาเอ่ยออกมาด้วยความเกรงใจ ทำไมยิ่งอยู่ใกล้เขาเธอยิ่งใจเต้นรัวๆ และตอนนี้ภาพของเธอและเขากำลังเดินไปที่แคนทีนของคณะ มันทำให้หลายสายตาจับจ้องมาที่คนทั้งคู่ ยิ่งเป็นเช่นนั้น อณิชาที่เป็นคนขี้อายอยู่แล้วก็ยิ่งประหม่าหนักกว่าเดิม ส่วนอัคนีเขาไม่ได้สนใจสายตาคนอื่นแต่อย่างใด เขายังเดินสนทนากับหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม
"พี่บอกแล้วว่าไม่ต้องเกรงใจอะไร อย่าให้พี่ต้องใช้โซตัสจริงๆนะ เดี๋ยวจะรับน้องให้เข็ดเลย" ชายหนุ่มแสร้งขู่เธอออกไปเพื่อต้องการเบอร์โทรของเธอ แน่นอนว่าฝ่ายหญิงที่เป็นน้องใหม่ของคณะ ก็ทำท่าทางงกๆ เงิ่นๆ ก่อนที่จะยอมบอกเบอร์โทรของเธอออกไป ส่วนชายหนุ่มก็รีบกดเบอร์โทรตามที่เธอบอกทันที แล้วก็กดโทรออกไปที่เครื่องของเธอ เพียงไม่นานอณิชาก็ต้องหยิบมือถือขึ้นมาดู เมื่อพบว่ามีสายเรียกเข้า แล้วเขาก็จ้องหน้ามาที่เธอ พร้อมทั้งหันหน้าจอมือถือที่มีการโทรออกอยู่ให้เธอรู้ว่าเป็นเขาเอง