แผลที่ไม่มีวันหาย...2

535 คำ

"มีครับแต่มีช่วงบ่ายตอนนี้ก็เลยมาขอกำลังใจจากคุณ เผื่อจะได้มีแรงผ่าตัดไปวันนี้" เขาไม่แผ่วเลยสักนิด ส่วนเธอนั้นก็แทบจะเก็บสีหน้าเอาไว้ไม่อยู่ เวลาอยากได้ใครเขาต้องทำขนาดนี้เชียวหรอ เธอคงต้องเล่นตัวให้ยากๆหน่อย มันค่อยสะใจดี "แล้วที่ผ่านมาหมอเอากำลังใจจากไหนคะไปผ่าตัด" ฝ่ายหญิงก็ออกแนวแซะชายหนุ่มไม่หยุด เขาคิดว่าเธอคงจะเล่นตัว แต่ความเป็นจริงแล้วเธอเกลียดเขา แต่เธอจำเป็นต้องอยู่ในเกมนี้ เพื่อที่จะเอาชนะเขา แล้วทำให้เขารู้สึกถึงความรู้สึกของเธอเมื่อหลายปีก่อน "ไม่มีครับ ทุกทีก็ผ่านไปเศร้าไปแต่ครั้งนี้กำลังใจของผมนั่งอยู่ตรงหน้า จะให้กำลังใจผมไม่ได้เลยเหรอครับ" ฝ่ายชายเรียกร้องทันที ทั้งที่ตนเองและเธอยังไม่มีสถานะอะไร ส่วนฝ่ายหญิงก็เบ้หน้าเล็กน้อย ดีนะที่เขายังไม่เห็น เพราะการเบ้หน้าของเธอ มันคือความรู้สึกที่แท้จริงที่เธอมีต่อเขา "น้อยๆ หน่อยนะคะหมอชักจะรุกหนักเกินไปแล้วนะคะ เรายังไม่มีสถา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม