EP4
664 คำ
#ทวงคืน(รัก)เมียเก่า(4)
“เฮียพี” กันตาพึมพำเรียกชื่อเขา ก่อนที่เธอต้องชะงักนิ่งงันกับประโยคบางอย่างที่เขาพูดออกมา
“เราเลิกกันเถอะ เฮียเบื่อเธอเต็มทนแล้ว”
วินาทีนั้นที่ได้ยินคำว่า ‘เลิก’ ออกจากปากของผู้ชายที่เธอรักคล้ายว่าวิญญาณของกันตาได้หลุดออกจากร่างไปแล้วจริง ๆ หูเธออื้อไปชั่วขณะ ริมฝีปากสั่นระริกอย่างยากจะควบคุม แววตาของเธอสั่นไหวอย่างหนัก ทุกอย่างรอบตัวเงียบสงัด เงียบจนได้ยินเสียงหัวใจของเธอเอง
“เฮียพูดอะไรของเฮียกันคะ” กันตาพยายามควบคุมน้ำเสียงของตัวเองไม่ให้สั่น พยายามเปล่งเสียงถามชายคนรักอย่างต้องการหลอกตัวเองว่าประโยคเมื่อครู่ที่เธอได้ยินจากปากของเขา เธอแค่หูฝาดไป
“เธอไม่ใช่คนโง่ ทำไมเธอถึฃต้องให้เฮียพูดซ้ำพูดซ้อนวะ” พีรภัทรที่เห็นคนตัวเล็กกำลังพยายามหลอกตัวเองอยู่โดยการปั้นหน้ายิ้มถามเขาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งที่น้ำตาเธอไหลก็พูดตอกกลับเธอไปด้วยความรำคาญ “แค่เฮียหายไปแล้วไม่กลับมา เธอก็น่าจะรู้ได้เองแล้วไหมวะว่าเฮียไม่เอาเธอแล้ว”
แต่ละประโยคที่พ่นออกมาจากปากของพีรภัทรช่างฟังดูใจร้ายต่อหัวใจของกันตาเหลือเกิน เขาพูดออกมาหน้าตายทำราวกับไม่ได้รู้สึกอะไรในสิ่งที่พูดออกมาต่างจากกันตาที่กำลังรวดร้าวปานจะขาดใจกับคำพูดของเขา
คำพูดของพีรภัทรเปรียบเสมือนค้อนปอนด์เล่มใหญ่ที่ตีเข้าหัวของกันตาอย่างจัง ทุกคำพูดของเขาบาดลึกลงไปถึงขั้วหัวใจของหญิงสาว กันตาทั้งรู้สึกเจ็บและรวดร้าวจนเธอไม่รู้ว่าเธอจะอธิบายความเจ็บปวดนี้ออกมาเป็นคำพูดได้ยังไงดี
“ทำไมเฮียถึงเป็นแบบนี้ ทำไมเฮียถึงทำกับตาแบบนี้” พีรภัทรในตอนนี้แทบไม่เหลือเค้าโครงพีรภัทรคนเดิมที่กันตารู้จัก
เฮียพีคนที่กันตารัก เขาใจดีและอ่อนโยนกับเธอเสมอ ผิดกับคนตรงหน้าที่ทั้งเย็นชาและแสนใจร้ายใส่
“เฮียไม่มีเวลามาฟังเธอพล่ามเรื่องไร้สาระนานหรอกนะ วันนี้ที่เฮียมาก็แค่อยากมาบอกเลิกเธอต่อหน้าก็เท่านั้น” น้ำเสียงทุ้มลึกเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไม่แสดงความรู้สึกใดออกมาแม้ว่าตอนนี้เขากำลังโดนหญิงสาวมองด้วยแววตาเจ็บปวดมากเหลือเกินก็ตาม
พีรภัทรเบนหน้าหนีอย่างไม่ต้องการสบสายตาของกันตา ก่อนที่เขาจะได้ยินเสียงสะอื้นไห้ของเธอดังเล็ดลอดออกมาทบเข้ากับโสตประสาท
“ไหนเฮียบอกว่าจะไม่มีวันทิ้งหนูไง เฮียลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับหนูไปหมดแล้วเหรอ”
“ผู้ชายตอนที่มันอยากได้ มันก็พูดได้หมดนั่นแหละ” กันตาเม้มปากแน่นกับสิ่งที่ได้ยิน “แต่จะทำจริงไหม นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง”
“แล้วงานแต่งงานของเรา” งานแต่งงานที่กำลังจะมาถึงในอีกสองเดือนข้างหน้าเขาจะเอายังไง
“มันจะไม่มีงานอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น ยอมรับความจริงซะเถอะกันตา ตอนนี้เฮียไม่ได้รักเธอเหมือนเดิมแล้ว ยอมรับความจริงแล้วแยกย้ายไปใช้ชีวิตของใครของมันเถอะ เพราะต่อให้เธออ้อนวอนยังไงเฮียก็คงไม่กลับไปหาเธอแล้ว”
กันตาสะอึกแล้วสะอึกอีกกับคำพูดของชายหนุ่มที่ไม่แคร์ความรู้สึกของเธอเลยสักนิด เขาไร้เยื้อใยกับเธอเกินไปแล้ว เกินไปแล้วจริง ๆ
แล้วไอ้ประโยคที่บอกว่าให้แยกย้ายกันไปใช้ชีวิต….ถ้ามันทำง่ายเหมือนอย่างที่ปากเขาว่าขนาดนั้น เธอคงไม่เจ็บเพราะเขาเหมือนอย่างตอนนี้หรอก
- ผู้เขียน
