bed return - ทวงคืน(รัก)เมียเก่า

EP6

#ทวงคืน(รัก)เมียเก่า(6)

ถึงแม้ว่ากันตาจะเจ็บปวดกับการกระทำของพีรภัทรมากขนาดไหนแต่สุดท้ายแล้วหญิงสาวก็เลือกที่ยอมรับความจริงว่าวันนี้ความสัมพันธ์ของเธอและเขาได้จบลงแล้ว

กันตาไม่คิดหาเหตุผลของการเลิกราครั้งนี้ของเธอและเขาอีกต่อไป ไม่คิดหาเหตุผลว่าเพราะอะไรเขาถึงเปลี่ยนไป ในเมื่อคำตอบของการเลิกราครั้งนี้ของเราพีรภัทรได้บอกอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งแล้วว่าเบื่อเธอ เขาทนอยู่กับคนน่าเบื่ออย่างเธอไม่ได้อีกต่อไป

และในเมื่อเขาทนไม่ได้กันตาก็ไม่คิดยื้อไว้ ต่อให้รักเขาจนหมดหัวใจเธอก็ไม่คิดจะเหนี่ยวรั้ง เธอยอมแบกความบอบช้ำนี้ไว้เพียงคนเดียวดีกว่าอ้อนวอนขอให้เขากลับมาจนดูน่าสมเพชในสายตาของเขาไปมากกว่านี้

หลังจากที่พีรภัทรออกไปจากห้อง หลังจากที่กันตานั่งจมกับความเสียใจอยู่พักใหญ่ เธอพยายามตั้งสติ ยอมยกมือปาดน้ำตาที่ยังไหล หยัดตัวลุกขึ้นเก็บข้าวของของเธอลงกระเป๋าใบใหญ่

ในเมื่อเจ้าของห้องเอ่ยปากไล่กันขนาดนั้น ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอต้องหน้าด้านอยู่ห้องของเขาต่อ

กันตาเก็บของของเธอลงกระเป๋าจนหมดสิ้น ข้าวของที่พีรภัทรซื้อให้ เธอไม่ได้เอาติดมือออกไปด้วยเลยสักชิ้น ฉากรูปของเธอกับเขากันตาก็เอาทิ้งลงถังขยะทั้งหมดอย่างไม่มีความลังเลเลยสักนิดแม้นว่ารูปภาพพวกนั้นจะเต็มไปด้วยความทรงจำที่ดีของเธอกับเขาก็ตามและอาจจะไม่มีโอกาสได้กลับมาถ่ายด้วยกันอีกแล้วแต่กันตาก็เลือกจะทิ้งมัน ในเมื่อทุกอย่างมันพังไปแล้วก็ให้มันพังไปให้หมด ให้มันพังเหมือนกับหัวใจของเธอที่แตกสลายกลายเป็นรอยร้าวที่ยากจะต่อติด

กันตามองไปรอบห้องกว้างขวางด้วยแววตาแห่งความเสียใจ เธอรู้สึกใจหายมาก ๆ ที่วันนี้ตัวเธอต้องเดินออกไปจากห้อง ห้องนี้ เธอคุ้นชินกับห้องนี้ไปแล้ว มันจึงไม่แปลกที่เธอจะรู้สึกแบบนี้ แต่ต่อให้ใจหายกันตาก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากหันหลังเดินออกจากห้องนี้ไปและไม่หันมามองอีก

เมื่อเห็นว่าร่างแบบบางเดินออกไปไกลแล้ว ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มที่ยืนหลบมุมอยู่ก็ปรากฏตัวขึ้น พีรภัทรทอดสายตามองตามหญิงสาวที่ตอนนี้ได้ลดสถานะจากคนรักเหลือเพียงแค่อดีตด้วยแววตาเสียใจไม่ต่าง เสียงร้องไห้ปานจะขาดใจของหญิงสาวมันยังคงดังก้องอยู่ในความรู้สึกและบาดลึกถึงขั้วหัวใจของพีรภัทรให้รู้สึกเจ็บปวดไม่ต่าง การต้องเลิกรากับผู้หญิงที่รักสุดหัวใจใช่ว่าเขาจะไม่เสียใจ จากปล่อยมือจากเธอใช่ว่าเขาจะไม่เจ็บ เขาเองก็เจ็บไม่ต่าง แต่เขามีเหตุผลจริง ๆ ที่ต้องทำแบบนี้ เขาหวังว่ากันตาจะมีชีวิตที่ดี ดีกว่าการอยู่กับเขา

*******

“นึกว่าหายไปไหนที่แท้ก็มายืนอยู่ตรงนี้นี่เอง” เสียงของวันใหม่ปลุกให้กันตาที่กำลังยืนหวนคิดถึงอดีตที่แสนเจ็บปวดรู้สึกตัว กันตาเอี้ยวหน้ากลับมามองเพื่อนสาวคนสนิทที่อุ้มลูกแนบอกด้วยรอยยิ้มบางเบา

“กูก็แค่ออกมาคิดอะไรเรื่อยเปื่อย” กันตาตอบอย่างขอไปทีพลางหันกลับมาเผชิญหน้ากับเพื่อนสนิท

“มึงคิดถึงเขาเหรอ”

“คิดถึงความรู้สึกเจ็บปวดพวกนั้นมากกว่า” กันตายักไหล่ให้กับคำพูดตัวเองอย่างไม่ยี่หระ

เธอเป็นพวกรักมากก็จริง…..แต่เธอไม่ใช่พวกที่จมปลักกับอดีตนาน

ผ่านมาแล้วถึงหนึ่งปีที่เธอกับเขาเลิกกัน ความรู้สึกรักในตัวของพีรภัทรแทบไม่หลงเหลือให้กันตารู้สึกอีกแล้ว สิ่งเดียวที่ยังหลงเหลือให้รู้สึกคือร่องรอยบาดแผลที่เขาฝากไว้เพียงเท่านั้น

และหลังจากเลิกกันวันนั้นกันตาก็ตีตั๋วมาอยู่กับวันใหม่ที่ประเทศนอร์เวย์ทันที

หลังจากที่ครอบครัวของวันใหม่พังเพราะจับได้ว่าเฮียกันต์มีคนอื่นระหว่างที่เธอท้องอยู่ วันใหญ่ก็หอบท้องใกล้คลอดหนีเฮียกันต์มาอาศัยอยู่ประเทศนอร์เวย์พร้อมกับคลอดลูกที่นี่ วันใหม่ได้ลูกสาวหน้าตาน่ารักน่าชัง ใบหน้าของเด็กน้อยมีส่วนคล้ายคลึงทั้งวันใหม่และเฮียกันต์ เรื่องที่วันใหม่มาอยู่ที่นี่มีแค่เธอกับเค้กเท่านั้นที่รู้ ทุกอย่างถูกปิดผนึกไว้อย่างแยบยลไร้ร่องรอยในการตามหา เพราะก่อนที่วันใหม่จะหนีมาเธอได้เตรียมการทุกอย่างไว้เป็นอย่างดี อีกทั้งเธอและเค้กก็ไม่คิดจะเปิดปากพูดเรื่องนี้กับใคร ที่อยู่ของวันใหม่จึงยังถูกปิดเป็นความลับเรื่อยมา

“มันก็แค่อดีตที่ผ่านมา” วันใหม่พึมพำพูดออกมาพลางหวนนึกถึงอดีตแสนเจ็บปวดพวกนั้นที่เธอเคยเผชิญ “ว่าแต่มึงจะขึ้นเครื่องตอนไหน”

“อีกสักพักเลยแหละ มึงแน่ใจนะว่าจะไม่กลับไปเยี่ยมลูกอีเค้กด้วยกัน” กันตาถามพลางสบตาวันใหม่ วันนี้เป็นวันที่กันตาเตรียมเดินทางกลับประเทศไทย กลับไปเยี่ยมเพื่อนสาวคนสนิทอีกคนอย่างเค้กที่เพิ่งคลอดลูกไปหมาด ๆ

“กูยังไม่พร้อม” กันตาพยักหน้าอย่างเข้าใจดีในคำตอบของวันใหม่ ซึ่งเธอก็ไม่คิดเซ้าซี้วันใหม่ไปมากกว่านี้ ต่างคนต่างมองตากันด้วยความเข้าใจความรู้สึกของกันและกันเป็นอย่างดี เราต่างก็ผ่านช่วงเวลาเจ็บปวดมาด้วยกัน

และกันตาเองก็หวังเหลือเกินว่าการกลับไปครั้งนี้ของเธอ…..ขอให้เธอไม่ต้องพบเจอคนใจร้ายอย่างพีรภัทรอีก