อีกคนที่มีโทสะไม่น้อยเห็นจะเป็น ซูหนิงเหอ พอกลับมาจากที่ด้านนอกแล้วรู้เรื่องหลานสาวจากปากของผู้เป็นภรรยาเข้า
“กล้าหยามข้า ในจวนของข้าเลยรึ” เสียงตบโต๊ะของซูหนิงเหอ บ่าวที่อยู่ด้านนอก ได้ยินยังหวาดกลัวตัวสั่นเทา
“ท่านพี่ จะเสียงดังให้ผู้อื่นได้ยินรึ หลิงหลิง นางเดินทางออกจากเมืองหลวงไปแล้ว ตอนนี้ท่านต้องคิดหาทางช่วยอาเพ่ยนางยกเลิกสัญญาหมั้นหมายเสียก่อน”
“ยกเลิกหมั้นหมายเลยคงทำไม่ได้ คงได้แต่รั้งฤกษ์มงคลที่จวนตระกูลจางจะส่งมาเท่านั้น”
ตอนนี้ภายในตระกูลซูมีเพียงสองผู้เฒ่าที่รู้เรื่องพอซูจ้านกับซูเหิงกลับมาจากสำนักศึกษาไม่พบน้องสาวของตนก็เอ่ยถามออกมาอย่างแปลกใจ
“เกิดเรื่องใดขึ้นที่จวนตระกูลฮั่วหรือไม่ท่านปู่ อาหมิ่นก็รีบร้อนขอกลับจวนก่อนเลิกเรียน” ซูเหิงเอ่ยถามออกมาอย่างสงสัย ตัวเขาเรียนร่วมห้องกับชุยหมิ่น
“ไม่มี ปู่เพียงให้อาหมิ่นและหลิงหลิง นางไปจัดการเรื่องที่ดินที่หนานเหลี่ยงเท่านั้น
