“สาเหตุที่ไม่อยากปล่อยให้เอ็งกลับ... ก็เพราะไม่รู้ว่าถ้าปล่อยไปแล้ว… เมื่อไรเอ็งจะกลับมาที่นี่อีก”
สุดท้ายเพลิงก็จำต้องปล่อยให้น้องเมียก้าวลงจากเตียง เมฆคว้าผ้าขนหนูผืนน้อยขึ้นมานุ่งแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
เมฆใช้เวลาสั้นๆ ล้างหน้าแปรงฟันจนเรียบร้อย ก่อนที่จะมีเสียงเคาะประตูห้องน้ำดังขึ้นตามมา
“เมฆ… ”
“ครับพี่เพลิง”
เมฆเปิดประตูชะโงกหน้าออกมาถาม
“พี่อยากอาบน้ำด้วย... ”
ร่างสูงใหญ่กว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรก้าวเข้ามาในห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอน
เมฆบีบยาสีฟันใส่แปรงแล้วยื่นให้พี่เขย เพลิงเอื้อมมือรับยิ้มๆ สายตากรุ้มกริ่มจับจ้องมองเรือนร่างอ้อนแอ้นของน้องเมียไม่วางตา
“ขอบใจ... คงจะดีไม่น้อยถ้าได้เอ็งมาอยู่ดูแลพี่”
เพลิงทำเสียงออดอ้อนอีก หันมากล่าวกับน้องเมียหลังจากใช้เวลาสั้นๆ เพื่อล้างหน้าแปรงฟันจนเสร็จเรียบร้อย
“พี่เพลิงออกไปก่อนนะ… ผมจะอาบน้ำ… ผมรู้ว่าพี่อยากเอา… แต่ผมไม่ไหวแล้ว”
