โกรธจนหน้ามืด

1046 คำ

‘นายหัว จะนอนที่นี้ใช่มั๊ยครับ’ ไอเข้มถามอย่างงงๆ เพราะช่วงหลังมานี้ ที่เขามีเมีย เอ่ย มีผู้หญิง เขาเคยไม่ค้างที่นี้เลย ‘เออ พวกมึงก็นอนที่นี้ด้วยใช่มั๊ยคืนนี้’ พฤกษ์ถามเพราะปกติพวกมันมีเมียก็นอนที่นี้กัน ทั้งหมดที่อยู่ในวงเหล้าทำหน้าลำบากใจ ‘ทำไมทำหน้าอย่างนั้น’ พฤกษ์เลิกคิ้วถามด้วยความงงๆ ‘ผมน่าจะต้องกลับนอนบ้านครับ พอดี เอิ่ม เมียผมท้องอยู่’ ‘ผมก็เหมือนกันครับ แฟนผมเพิ่งลงมาหาจากกรุงเทพ’ ทั้งยอกและชาติตอบด้วยเสียงอ้อมแอ้ม ‘มึงอ่ะ ไอเข้ม นอนนี้แหละ นอนเพื่อนกู’ แต่ไอเข้มทำหน้าปูนเลี่ยน ‘พอดีผมดิลเด็กร้านเจ๊หญิงไว้ น่าจะต้องไปรับเธอบนฝั่งครับ’ ‘เออดี ไอพวกเวร ไปกันให้หมด กูนอนคนเดียวก็ได้’ พฤกษ์พูดอย่างหัวเสีย จนเข้มอยากจะสวน แล้วทำไมไม่นอนกับเมียเล่า สงสัยทะเลาะกันจริงๆจังๆแฮะ หรือเมียไม่ให้นอนด้วย พอตกกลางคืน พฤกษ์พยายามข่มตานอนแต่ก็นอนไม่หลับ ทั้งๆที่เขากินเหล้าไปเมาพอสมค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม