เธอรีบผลักเขาออกจากตัว เป็นบ้าไปแล้วรึงัย นี้อีกอย่างหนึ่งก็กลางวันแสกๆ เขาจะมาทำแบบนี้ได้ยังงัย
พฤกษ์ขยับตัวออกมาจากนับดาวเล็กน้อย มองเธอด้วยสายตาขุ่นมัว สายตาของเขาเขย่าขวัญประสาทของเธออย่างมาก
‘คุณจะทำอะไรหนู ถ้าบ้ามากก็กลับไปที่ของตัวเองก่อนเลยไป’ นับดาวตวาดอย่างเหลืออด แต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่สะทกสะท้านอะไร
เธอพยายามจะเดินหนีเขา แต่พฤกษ์จับตัวเธอพาดไว้บนบ่า เธอตกใจอย่างมาก เพราะอยู่ในสภาพที่หัวห้อยอยู่กับพื้น
‘ปะปล่อยย ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้ นะ ปล่อย’ นับดาวดีดดิ้นรัวกำปั้นใส่เขาไม่ยั้ง แต่ชายหนุ่มก็เอามือหนาฟาดก้นเธอกลับไปเช่นกัน จนเธอหน้าเบ้ด้วยความเจ็บ
‘หยุดดิ้น ถ้าไม่อยากตกลงไป ปล่อยอ่ะฉันปล่อยแน่ แต่ปล่อยในนะ’ เขาพูดเสียงเหี้ยมอย่างน่ากลัว
‘หนูไปทำอะไรให้คุณ’ เธอทั้งเจ็บ ทั้งจุก เมื่อเขาโยนเธอลงบนเตียงอย่างไม่ทะนุถนอม เธอพยายามจะคลานหนี แต่เหมือนเขารู้ทัน กระตุกขาลากเธอไปอยู
