8
1310 คำ
ทุกอย่างเป็นไปตามสัญชาตญาณดิบเถื่อนที่พอทั้งคู่ต่างถูกไฟราคะในกายลุกโหมเข้าใส่ก็ต่างไม่ยอมผละออกจากกัน ลัลนาอับอายที่ตัวเองเหมือนสาวร้อนรัก ทั้งที่ตัวตนจริงๆ ไม่ใช่แบบนี้สักนิด แต่เขาราวกับไฟที่มาจุดน้ำมันอย่างเธอ ไม่อยากเชื่อว่าตนเองจะไร้ยางอาย ขึ้นควบขี่เขาได้อย่างง่ายดาย ในค่ำวันนี้ ลัลนาได้เรียนรู้อะไรจากเขามากพอๆ กับที่สูญเสียไปเช่นกัน
เธอเสียสาวให้เขา แต่ก็พึงพอใจเมื่อมอบให้กับคนที่รู้สึกว่าถูกใจ ในเมื่อมีแฟนก็ต้องเสียเหมือนกันอยู่แล้ว แม้เขาจะไม่ใช่แฟน เป็นคนที่จ้างเธอมาบำเรอกาม แต่เขาก็ทำให้ประทับใจในแรกพบ เขาเหมือนเทพบุตรในคราบซาตาน หล่อเหลา มีทุกสิ่งที่ผู้หญิงทั่วไปจะหลงใหลตั้งแต่แรกพบ ในตอนแรก ลัลนาทำใจว่าจะพบกับความรุนแรงที่เขาอาจจะทำต่อเธอ เพราะญาดาบอกว่าต้องทำใจยอมรับถ้าหากลูกค้าทำให้เธอเจ็บ คำว่าเจ็บในที่นี้ ลัลนาไม่รู้ว่าญาดาหมายถึงอะไรบ้าง เธอไม่อยากเก็บมาคิดมากให้ตัวเองต้องหวาดกลัว จึงบอกตัวเองแค่ว่าต้องอดทนให้มากที่สุด
ความคิดที่ว่าชายหนุ่มเป็นแค่ลูกค้า ส่วนเธอคือผู้หญิงที่ต้องใช้ร่างกายแลกเงินทำให้ลัลนาคืนสติกลับมา ไม่หลงเพ้อฝันไปอีกว่าความสัมพันธ์ระหว่างกันจะลึกซึ้งเพราะเขาชอบเธอ และเธอรู้สึกกับเขาอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับผู้ชายคนไหนมาก่อน ความรู้สึกที่ศราวินมอบให้คงเพราะต้องการตักตวงจากเธอด้วยเรื่องเงินที่จ่ายมาให้แล้วมากกว่า
ลัลนาร้องครางเสียดเสียวเมื่อศราวินฟอนเฟ้นทรวงอกและกลืนกินยอดผลิบานที่ชูชันท้าทาย จนเขาทำอีกเป็นครั้งที่สามในคืนนี้
“เธอสวยมาก รู้ไหม” เขาชมจากใจ แล้วพลิกไปนอนหงาย ดันร่างสวยให้ไปนั่งอยู่บนต้นขา
ลัลนามองเขาด้วยสายตางุนงงอยู่ครู่ก่อนจะเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการ มือหนาของศราวินลูบไล้อาวุธประจำกาย ลัลนากลืนน้ำลายลงคอ เข้าใจได้ไม่ยาก เธอเห็นเขาส่งสายตาวาวหวามดิ่งลึกมาให้พร้อมกับพยักหน้าช้าๆ
“กินฉัน”
“มันใหญ่มาก ฉันกลัว”
“เธอทำได้คนสวย เชื่อฉันสิ”
ลัลนาเผยอปากสีแดงสดแล้วจัดท่าทางตัวเองให้ถนัดถนี่ ก่อนนั่งทับต้นขาแข็งแรง เบียดตัวแนบเข้าไปหาแล้วสัมผัสได้ว่าตัวเขาร้อนลวกผิวเนื้อเธอมาก รวมทั้งแท่งหินที่ตั้งตระหง่านตรงหน้าซึ่งเธอต้องดูดกลืน ก็มันใหญ่โตราวเสาไฟฟ้า
หญิงสาวค่อยๆ ใช้มือจับและก้มหน้างับแท่งเหล็กร้อนเข้าไปทีละนิด มันถูกกลืนกินเข้าไปทีละน้อย จากแท่งเหล็กกล้าที่ว่าใหญ่โตแล้ว มันกลับขยายมากไปอีกเมื่อเข้าไปอยู่ในปากน้อยๆ ของเธอ
“อาห์ เยี่ยมมากสาวน้อย แบบนั้นแหละ”
ศราวินชมแล้วขยุ้มเส้นผมของเธอ ลัลนารู้สึกว่าของเขาใหญ่คับปากจนแทบหายใจไม่ออก แต่ว่าด้วยสัญชาตญาณก็รู้ว่าเธอต้องขยับปาก ศราวินช่วยสอนด้วยการประคองศีรษะเธอให้ผงกขึ้นลง ดังนั้น ปากเล็กจึงรูดขึ้นลง พร้อมกับลูบไล้แท่งเหล็กร้อนที่แสดความเป็นชายของเขาไปพร้อมกัน
“อาห์” เขาครางกระเส่า
ลัลนารู้แค่ว่าอยากทำให้ศราวินพอใจเพื่อแลกกับเงินที่จะได้นำไปใช้รักษามารดา แค่เพียงไม่นาน ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย และเธอจะไม่มาที่นี่อีก ไม่เจอหน้าเขาอีก จะดีลีตเรื่องนี้ออกไปจากชีวิต หญิงสาวพยายามทำทุกอย่างให้เขาชื่นชอบ และลึกๆ ในใจก็รู้สึกว่าชายหนุ่มสอนให้รู้จักความสุขจากการใช้ร่างกายปรนเปรอให้กัน เธอคิดว่าเซ็กซ์มันน่ากลัวมาก แต่เขาทำให้เธอไม่รู้สึกกลัว
ลัลนาเห็นเขาร้องครางไม่หยุด ใบหน้าหล่อเหลาเหยเก ขยุ้มเส้นผมเธอไม่หยุด ก็ยิ่งรูดปากขึ้นลงจนศราวินร้องคำรามลั่นด้วยความเสียดเสียว เกร็งตัวเป็นระยะ หญิงสาวก้มหน้าทำอย่างขะมักเขม้นดูดกลืน กินทุกอย่างที่เป็นของเขาไว้จนหมดราวกับขนมแท่งโปรด เธอสบตาชายหนุ่มเห็นแววพึงพอใจฉายชัดในดวงตาคู่คมที่ตอนนี้ดำดิ่งอยู่ในวังวนดำกฤษณา เขาครางเป็นระยะ ลัลนายิ่งฮึกเหิม อยากทำให้อีกฝ่ายยิ่งร้องครางเหมือนที่เขาทำให้เธอเสียวจนแทบขาดใจ
ศราวินเสียดเสียวแทบบ้า กระต่ายน้อยหัวไว ทำให้เขาสำลักความสุขจนล้นปรี่ เผลอคิดอะไรแค่นิดเดียว อาวุธประจำกายก็ถูกดูดกินเข้าไปอยู่ในปากน้อยๆ นั่นหมดลำแล้ว
ชายหนุ่มคำรามช่วยยกสะโพกเข้าไปหาปากจิ้มลิ้มเพื่อให้เธอไม่ต้องเหนื่อย ลัลนาก็เก่งมาก ดูดกลืนทุกอย่างเข้าไปจนหมด ศราวินพึงพอใจ ปลดปล่อยทุกอย่างออกไปจนหมด หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวว่าเขาจะเสร็จสม ปากจิ้มลิ้มจึงเลอะเปรอะไปด้วยคราบน้ำที่เขาปล่อยทะลักออกมาราวเขื่อนแตก
เธอเลียรอบริมฝีปากอย่างช้าๆ ขณะจ้องตาเขา ศราวินดึงร่างเล็กมาพลิกกายให้นอนลงแล้วก็ควบขี่กระต่ายน้อยอีกครั้ง
“แม่กระต่ายน้อยช่างยั่ว”
ชายหนุ่มกระซิบข้างหูแล้วขบเม้ม ลัลนาทำให้เขาสุขสมมาก จนอยากพาเธอไปยังไคลแม็กซ์ที่รุนแรงอีกครั้งก่อนทั้งคู่จะผล็อยหลับไปในรุ่งเช้า
ลัลนาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น ดวงตาคู่สวยปรือขึ้น ก่อนทบทวนอยู่ครู่หนึ่งจึงจำได้ว่านอนอยู่ที่ไหน ที่นี่ไม่ใช่ห้องนอนในบ้านเช่าของเธอ หากแต่เป็นบ้านที่ศราวินใช้ปาร์ตี้
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ใบหน้าสวยก็หันไปมองยังข้างๆ เห็นแต่เพียงความว่างเปล่า ไร้เงาคนที่อยู่ด้วยกันเมื่อคืนจนถึงรุ่งเช้า มีเพียงหมอนกับที่นอนฝั่งนั้นที่ยับยุ่งบอกให้รู้ว่า เมื่อคืน เธอและเขาทำอะไรกันถึงพริกถึงขิงกันแค่ไหน
ลัลนาหน้าร้อนผ่าวเมื่อภาพเมื่อคืนมันผ่านเข้ามาในหัวอย่างเอาออกไม่ได้ แต่ไม่ใช่เวลาที่เธอจะคิดมากเรื่องศราวิน เขาเป็นแค่คนที่จ่ายเงินซื้อความสุขจากตัวเธอ และตอนนี้ได้จากไปแล้ว เหลือเพียงร่องรอยที่ทิ้งไว้บนร่างกายเธอเท่านั้น
หญิงสาวลุกขึ้น แต่ว่ารู้สึกเจ็บที่กึ่งกลางกายจนหน้าเบ้
“อืม...ไม่คิดว่ามันจะทำให้เจ็บขนาดนี้ คนบ้า...”
ต้องนั่งทำใจครู่หนึ่งจึงลุกขึ้นเดินช้าๆ ไปสำรวจว่ามีใครอยู่ในห้องน้ำหรือไม่ เธอไม่รู้ว่าเขาหายไปไหนและไม่อยากรู้ด้วย สิ่งที่อยากทำมากที่สุดคือกลับบ้าน
ลัลนาเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปก็ไม่พบศราวิน ลมหายใจที่กักไว้จึงผ่อนออกมาช้าๆ เขาคงกลับไปแล้ว เธอบอกตัวเอง จากนั้นก็ไปยืนสำรวจร่างกายที่หน้ากระจกแล้วต้องกัดปากแน่น
เนื้อตัวของเธอตั้งแต่ลำคอ หน้าอกลงมาล้วนมีแต่ร่องรอยสีแดงระเรื่อเต็มไปหมด ลัลนาไม่อยากมองตัวเองที่อยู่ในสภาพน่าอายแบบนี้จึงเปิดฝักบัวอาบน้ำแล้วจัดการสวมเสื้อผ้า เดินออกมาเปิดกระเป๋าสำรวจดูว่าเช็คหนึ่งแสนบาทยังอยู่หรือไม่
‘เช็คยังอยู่ดีในกระเป๋า...’
- ผู้เขียน
