“ไปให้พ้น! ฉันไม่มีลูกอย่างแก ฉันไม่ดีเอง สั่งสอนลูกไม่ดี แกถึงทำตัวแบบนี้”
คุณพริ้มเพราเห็นว่าดวงใจไม่ได้เห็นดีเห็นงามที่ลูกสาวยอมเป็นเมียเก็บของศราวินก็พอใจขึ้นมาก ท่าทางลัลนาจะรักมารดาของหล่อนมาก งานนี้คงจัดการให้เลิกยุ่งกับว่าที่ลูกเขยตนเองได้ไม่ยาก
“พวกเธอสองคนแม่ลูกเลิกเล่นดราม่าต่อหน้าฉันได้แล้ว จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่” พริ้มเพรามองลัลนาที่น้ำตาอาบแก้มมองมารดาด้วยความเสียอกเสียใจ แต่ก็ไม่ได้นึกเห็นใจ “ตอนนี้ ฉันอยากให้เธอเลิกยุ่งกับคุณวิน แล้วออกไปจากชีวิตเขา ฉันไม่ได้ขอร้องคนที่หิวเงินอย่างเธอด้วยปากเปล่าหรอกนะ ฉันจะให้เงินเธอก้อนหนึ่ง สองแสน เธอเอาไปชุบตัวใหม่ได้สบาย ถ้าเธอตกลงฉันจะเซ็นเช็คให้ทันที”
ลัลนาละสายตาจากดวงหน้าขมขื่นของมารดากลับมาที่มารดาของพิมมาดา แววตาเหยียดหยันที่มองมาไม่ต่างจากตอนที่พิมมาดามองเธอ ในเมื่อคนพวกนี้คิดว่าเธอหิวเงินนักก็ควรจะปล่อยให้เขาคิดแบบนั้น ถ้
