“คุณมีหลายคนเหรอคะ” เธอถามซื่อๆ ทำให้ศราวินขำแกมเอ็นดู ยกมือไล้แก้มนุ่มของเมียเก็บหมาดๆ เธอใสซื่อ บริสุทธิ์แต่บทจะร้อนแรงก็ทำให้เขาแทบสำลักความสุขตายคาอก
“ไม่มีแฟนเลยต่างหาก เมียก็ไม่มี เธอเป็นเมียเก็บคนแรก”
ศราวินลุกขึ้นยืน แล้วเดินเข้าไปใกล้ลัลนา พออีกฝ่ายขยับถอยเขาก็คว้าเอวบางเอาไว้แล้วประคองกรอบหน้าสวยไว้ด้วยสองมือ
“จะหนีไปไหนอีกแป้ง คุกเข่าขอแต่งงานก็ไม่ยอม เดี๋ยวฉันเข้าหอก่อนเลย ค่อยแต่งทีหลัง”
เมื่อเทพบุตรหายไป ปิศาจในตัวของศราวินก็กลับมาปรากฎอีกครั้ง
“คุณวินกลับไปเถอะค่ะ ขอแป้งคิดสักหน่อยนะคะ”
ให้ตาย ชีวิตนี้ไม่คิดจะคุกเข่าขอใครแต่งงาน อุตส่าห์ลงทุนลงแรง นอกจากเมียยังไม่เห็นว่าโรแมนติก ไม่ยอมรับสิ่งที่เขาแทบจะใส่พานถวายยังใจแข็งไม่รับรักอีก
ศราวินพยายามใจเย็นเพราะเมียกำลังท้องอ่อนๆ ไม่งั้นนาทีนี้เขาจะไม่ยืนปรับความเข้าใจ แต่อุ้มเมียไปปรับความเข้าใจกันบนเตียงคงคุยกันง่ายกว่า
