"เธอไม่ต้องการฉันแล้วเหรอ"
"อย่ามาทำเสียงอ้อนนะธาม ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของนาย"ร่างเล็กยังคงดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของเขา ธามอมยิ้มเพราะมองท่าทางของเธอที่เป็นอยู่ว่าน่ารักมากกว่า เลยกดจูบเร็ว ๆ ที่ปากอวบอิ่มของเธอ
"แล้วเธอไม่ใช่ผู้หญิงของฉันตรงไหน"เขาเลิกคิ้วถามเธอตรง ๆ นอนด้วยกันเกือบทุกวัน กินข้าวด้วยกันเกือบทุกมื้อ ที่เป็นอยู่มันต่างจากผู้หญิงของเขาตรงไหน"ตอบมาสิ"
"ฉันรู้ตัวดีว่าไม่ใช่ ฉันเป็นแค่เพื่อนบนเตียงของนายแค่นั้น"
ธามจับน้ำเสียงของเธอได้ว่ากำลังน้อยใจเขาเรื่องนี้"ก็แล้วเธออยากเป็นอะไรกับฉัน บอกมาสิ"
"ไม่อยากเป็นอะไรทั้งนั้นแหละ เป็นแค่เพื่อนร่วมคณะกันเหมือนเดิมนะดีแล้ว"
"ฉันเป็นให้ได้นะ ถ้าเธอพูดออกมาจากใจ ไม่ใช่เหมือนกำลังน้อยใจอะไรฉันอยู่แบบนี้"
"ฉันมีสิทธิ์น้อยใจอะไรนายด้วยเหรอ"เธอหันสบตากับเขา"ฉันรู้ตัวดีว่านายจัดให้ฉันอยู่ตรงไหน"
"น้อยใจจริง ๆ ด้วย"
เขาเอาจมูกมาคลอเค
