“งั้นนายฟังให้ดีนะ”เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ พยายามตั้งสติ“ที่ฉันอยากจบเพราะเบื่อที่ต้องเป็นแค่ที่ระบายความใคร่ของนาย ฉันเป็นผู้หญิงนะ ฉันมีหัวใจเหมือนกัน นายทำเหมือนกับฉันเป็นผู้หญิงไร้ค่า เหมือนคนโง่ที่ต้องยอมนายไปตลอด หากว่านายสงสารฉันก็ขอให้เราจบกันเท่านี้เถอะนะ”
ธามนิ่งไปทันทีที่เธอพูดจบ เขากำลังรวบรวมสติของตัวเองและเอ่ยออกมา
"ผู้หญิงไร้ค่าอะไรของเธอ ตั้งแต่ฉันเอากับเธอ ฉันก็ไม่เคยไปเอากับใครเลยเธอก็รู้"
"ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน"ปลายฝนสะบัดหน้าหนีเขาอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาไม่ยอม เอามือมาจับหน้าเธอให้หันมาสบตากับเขา
"จะไม่เกี่ยวยังไง ฉันไม่ได้บังคับเธอเสียหน่อย เธอเองก็ยินยอมพร้อมใจกับฉัน พอจะจบมันต้องตกลงกันสองฝ่ายป่าวว่ะ"
"ก็นี่ไง ฉันก็กำลังบอกนายอยู่"
ธามกัดฟันกรอด ๆ โมโหไม่คิดเลยว่าเธอจะดื้อและพูดไม่รู้เรื่องขนาดนี้"แต่ฉันไม่จบ"
"นายเป็นบ้าอะไร ตอนเริ่มมันก็ง่าย แล้วทำไมตอนจบนายต้อง
